توني بلر در سخنراني ديروز خود ظاهرا رژيم ايران را به تندي مخاطب قرار داده و مي گويد:
«بر اين اساس غرب بايد به ايران يك راهبرد مشخص ارائه دهد: آنها به روند ØµÙ„Ø Ø®Ø§ÙˆØ±Ù…ÙŠØ§Ù†Ù‡ كمك كنند نه آنكه آن را متوق٠كنند؛ آنها از ØÙ…ايت از تروريسم در لبنان يا عراق دست بكشند؛ آنها به تعهدات بين‌المللي خود پايبند باشند نه اينكه به آن Ø¨ÙŠâ€ŒØ§ØØªØ±Ø§Ù…ÙŠ كنند.»
«در اين مورد شراكتي جديد ممكن است يا در غير اين صورت آنها با تبعات عدم انجام اين كار روبرو مي‌شوند: انزوا.» [1]
قاعدتا چنين خط کشي Ùˆ مرز بندي Ùˆ موضعگيري روشن Ùˆ Ø´ÙØ§Ù Ú©Ù‡ انگشت اتهام را به سوي رژيم جمهوري اسلامي نشانه Ø±ÙØªÙ‡ Ùˆ تمام اقدامات تروريستي داخل عراق را متوجه رژيم تروريست اسلامي مي کند، بايد باعث خشنودي شود. اما اگر کمي ريزتر به اين گرد Ùˆ خاکي Ú©Ù‡ توني بلر به پا کرده دقيق شويم، متوجه مي شويم Ú©Ù‡ اين گرد Ùˆ خاک Ùقط براي کور کردن چشمان ما بوده، Ùˆ در پس اين غبار، پيام سازش Ùˆ مماشات، Ùˆ عراق را دو دستي تقديم رژيمي تروريست Ùˆ تماميت خواه کردن است.
توني بلر به رژيم اسلامي هشدار مي دهد Ú©Ù‡ يا دست از شيطنت بردارد يا ايزوله مي شود، به زباني ديگر، اگر رژيم آنطور Ú©Ù‡ توني بلر مي خواهد بازي کند Ùˆ ظواهر امر را رعايت کند، نخست وزير انگلستان ØØ§Ø¶Ø± است هم رژيم را در عراق شريک کند، Ùˆ هم مبارزات سرنگوني طلبانه Ùˆ آزاديخواهانهء (نزديک به 3 دههء) مردم ايران را ناديده بگيرد.
دقت کنيم، نقطهء مخال٠«ايزوله شدن» «شريک شدن Ùˆ به بازي Ú¯Ø±ÙØªÙ‡ شدن» است. دقت داشته باشيم، در عالم سياست «تهديد» هميشه براي شروع نوعي همکاري بکار برده مي شود. دقت کنيم، «ايزوله کردن» رژيم آخرين مرØÙ„هء ÙŠÚ© جنگ ديپلماتيک طولاني است. دقت داشته باشيم، پيمودن مسير ديپلماتيک Ù…ØØªØ§Ø¬ به زمان است. توني بلر مي خواهد با اين «راهبرد» براي رژيم زمان بخرد. براي استعمار پير هيچ رژيمي مناسب تر از رژيم اسلامي ارتجاعي آخوند ها نمي تواند باشد. نگذاريم گرد Ùˆ خاکي Ú©Ù‡ توني بلر به پا کرده ديد بصيرت ما را کور کند.
در مقابل اينهمه ترÙند، Ùˆ در زماني Ú©Ù‡ تنش در درون نظام اسلامي Ø§ÙØ²Ø§ÙŠØ´ ÙŠØ§ÙØªÙ‡ Ùˆ «سگ دعوا ها» شدت ÙŠØ§ÙØªÙ‡ اند، Ùˆ اپوزيسيون سرنگوني طلب مي تواند از اين Â«Ø¨ØØ±Ø§Ù† ÙØ±ÙˆÙ¾Ø§Ø´ÙŠÂ» ØØ¯Ø§Ú©Ø«Ø± بهره را بجويد، استعمارگر کهنه کار شخصا وارد ميدان شده Ùˆ مي خواهد اذهان را Ù…Ù†ØØ±Ù کند. مي خواهد تروريسم در عراق را منوط به ØÙ„ Ø¨ØØ±Ø§Ù† Ùلسطين کند، مي خواهد تنش، ترور Ùˆ درگيري سکتاريستي در عراق ادامه پيدا کند. مي خواهد از آب Ú¯Ù„ آلود ماهي بگيرد. اØÙ…دي نژاد پيام را خوب Ú¯Ø±ÙØªÙ‡ Ùˆ مي گويد «برای مردم آمريکا پيام Ù…ÛŒ ÙØ±Ø³ØªÙ…» [2]. يعني اينکه رژيم هم در بازي اتلا٠وقت شريک مي شود.
ساده نگري نکنيم. پيام توني بلر مربوط به امسال يا سال بعدي نمي شود. اين ÙŠÚ© «راهبرد» براي دههء آينده است. پيروزي اين راهبرد موÙقيت Ùˆ ماندگاري رژيم اسلامي را تضمين Ùˆ سرنگوني رژيم را براي مدتي به تعويق خواهد انداخت. به نظر من زمان آن رسيده Ú©Ù‡ در مقابل اينگونه ترÙندها موضع مشترک Ú¯Ø±ÙØªÙ‡ شود. منظور سر دادن «شعار» هاي کر کنندهء ضد امپرياليستي نيست، اين هنر را بسپاريم به همان رژيم «ضد امپرياليست» Ùˆ هم کيشانش. منظور پروژهء مشترک، همسويي مشترک، تشکيل «جبههء وسيع سرنگون طلبان» است. زمان آن رسيده Ú©Ù‡ مرز ها پر رنگتر شوند. با اتخاذ سياستي Ú©Ù‡ بر پارامتر مردم استوار باشد، با پيامي Ú©Ù‡ رو به مردم باشد، Ùˆ با همسويي با يکديگر امکان روبرويي با ترÙندهاي جبههء وسيع دشمن واقعي تر مي شود. اپوزيسيون سرنگوني طلب چارهء ديگري ندارد به جز همسو شدن – بخصوص سازمان ها Ùˆ نهاد هايي Ú©Ù‡ تاريخچه مبارزاتي ÙØ¹Ø§Ù„ داشته Ùˆ از تجارب سياسي برخوردارند. همهء سرنگوني طلبان بايد به اين سوال پاسخ بدهند: کدامين بهتر است، همسويي با مبارزاني Ú©Ù‡ با او اختلا٠بينشي داريم يا پذيرش هژموني جهانخواران-مرتجعين؟ تعار٠نکنيم؛ سکوت در برابر اين «راهبرد» يعني پذيرش شق دوم Ùˆ طولاني تر شدن عمر رژيم.
علي ناظر – 24 ابان 1385