اگر از دماغ مادرم خون بريزد، اگر چادر از سر مادرم کشيده شود، اگر در خيابان کسي به من بگويد مادر Ù‚Øبه، اگر ... آنقدر رگ غيرتم ورم مي کند، آنقدر Ùرياد مي کشم Ùˆ مشت گره مي کنم، Ùˆ از همه Ùˆ همه کس توقع خواهم داشت ... آنقدر مي گويم Ùˆ مي نويسم تا جهان از خواب بيدار شود.
اما «عليقلي» که مادر من نيست.
بالاخره مبارزه هزينه دارد. بالاخره از مجاهدين است. مسلمان است، بالاخره...
ولي اگر مادر من، «عليقلي» بود. اسم سايتم را سايت عليقلي مي گذاشتم. در تمام رسانه ها از آنچه بر او Ùˆ Ùرزندانش رÙته مي Ú¯Ùتم. جهان را به بي عدالتي Ù…Øکوم مي کردم. کاري مي کردم کارستان.
اما «عليقلي» مادر من نيست.
آخ، اگر «عليقلي» مادرم بود. مداÙعان Øقوق زنان را خطاب قرار مي دادم. چرا سکوت؟
آه، اگر مادر من بود، مادر عليقلي؛ کاغذ به دست بر سر هر کوچه، در زير بر٠و باران، در سوز سرما، امضا جمع مي کردم. تقاضاي Øمايت مي کردم، مي خواستم دنيا براي آزادي او به پا خيزد.
Ùرياد مي زدم، مادرم، مادر عليقلي در بند است.
ØÙŠÙØŒ مادر عليقلي، مادر من نيست.
کاش، مادرم بود تا Ùرياد بزنم: آي آدمها، مادرتان در بند است.
مادر ربايان، زن ستيزان آمدند. بردند، پاي مال کردند.
ناموس من Ùˆ تو را به Øراج گذاشتند.
کشتند.
آي آدمها... سکوت چرا؟
نگرييد، آه نکشيد، تأس٠نخوريد.
Ùرياد بزنيد – مادرم را بردند. مادرم در بند است.
در بند رذل ترين اراذل. در بند شنيع ترين جاني، در بند جابرترين، ظالم ترين، زن ستيز ترين زندانبان.
اگر مادر عليقلي مادر من بود...
از Ùراخوان شوراي ملي مقاومت براي نجات مادر عليقلي Øمايت مي کردم. [تماس با سايت همبستگي ملي]
براي اطلاعات بيشتر [مقاله ايرج مصداقي]ØŒ [متن Ùراخوان شورا]
علي ناظر
22 بهمن 1385
سالروز انقلاب؟ [روزي که مادر عليقلي مادر من شود انقلاب کرده ام]
*[عکس مجاهد شهيد شهناز عليقلي – 4.5 سال زنداني بود Ùˆ در عمليات Ùروغ جاويدان به ستارگان پيوست]
Printable version
Email it to a friend