Iran's Crises Unfolded  
IranCrises
 
Sunday 3 December 2023
HOME
NEWS
ANALYSIS
INTERVIEW
POLITICS
SOCIAL
STATEMENTS
ECONOMY
SEARCH

������������������������������� �������������������������


بحث آزاد
 [ علی ناظر]
[Source: سايت ديدگاه]


شاید بدانید که بریتانیا خودش را برای انتخابات (پارلمانی و نخست وزیر) آماده می کند. در این دور از انتخابات، برای اولین بار اتفاق جدیدی افتاده است. رهبران سه حزب اصلی (یعنی تعداد نماینده مجلس آنها بیشتر از بقیه است) توافق کرده اند که در سه مناظره در کنار هم قرار گرفته و به سوالاتی که از سوی تماشاچیان مطرح می شود، پاسخ بدهند، و اگر لازم باشد، ایراداتی که به احزب رقیب وارد است را برجسته کنند. تا اینجای قضیه، برای کسانی که انتخابات (مثلا) آمریکا را دنبال می کنند، نه تنها حرف تازه ای نیست، بلکه می توان پرسید که چرا «مادر دموکراسی» تاکنون حاضر به انجام این مناظره نمی شده است.

جالبی این رخداد از آنجا شروع می شود اگر به نتیجه آمار پیش از کلید خوردن انتخابات توجه کنیم. تا پنجشنبه شب گذشته (پیش از این مناظره زنده)، حزب کارگر (حاکم) 33%، محافظه کار (رقیب اصلی) 38% و لیبرال دموکرات (همیشه در مقام سوم) 21% از آمار را بخود اختصاص می دادند.

در پنجشنبه شب، رئیس لیبرال دموکرات ها توانست در یک برخورد سنجیده و با استفاده از 90 دقیقه امکانات رسانه ای، انگشت روی کمکاری های دو حزب دیگر گذاشته، و موقعیت حزب خود را به تفصیل تشریح کند. آمار پس از این جلسه بسیار جالب است. رهبر لیبرال دموکراتها، که بقولی، خیلی ها از او شناخت درست و حسابی نداشتند، بین 53 تا 61 درصد از آمار مثبت را بخود اختصاص داد. حزب وی که تا پنجشنبه شب، 21% از آمار را تصاحب می کرد، به ناگاه بین 30 تا 32 درصد از آمار را بخود اختصاص داد. حزب محافظه کار از مقام اول (38%) به 33% نزول کرد.

آنچه در بالا آمد مؤکد این واقعیت است که آزادی بیان و مطبوعات اجازه می دهد تا احزاب به حاشیه کشانده شده، و باورمندان به اندیشه غیر «رسمی» بهتر شناخته شوند. تکثر آراء و احزاب، و آزادی مطبوعات بی شک دست خیلی ها را رو می کند، و سکویی برای پرش و مانور در اختیار خیلی ها که امکان بیان «دیدگاه سوم» را ندارند (نداشته اند) می گذارد. محافظه کاران از آنچه در پنج شنبه شب رخ داده ناراضی هستند – این در طینت تمام نیروهای راست است. بیهوده نیست که رژیم اسلامی از بحث آزاد و آزادی مطبوعات هراسان است. و چه افسوس که شورای ملی مقاومت که مدعی «رهبری» جنبش سرنگونی طلبانه است «ماده الحاقی» تصویب می کند، و با وجود داشتن امکانات متنوع و پیشرفته به «بحث آزاد» حتی در رسانه های خودی (حاشیه) دامن نزده، و فقط به بحث های کلیشه ای همیشگی ادامه می دهد.

علی ناظر

28 فروردین 1389



[Posted comments]

No press releases currently available



Iran's Crises  1998 - 2007   ©