Iran's Crises Unfolded  
IranCrises
 
Saturday 30 September 2023
HOME
NEWS
ANALYSIS
INTERVIEW
POLITICS
SOCIAL
STATEMENTS
ECONOMY
SEARCH

���������������������������� ������������


نتیجه بحث آزاد
 [ علی ناظر]
[Source: سايت ديدگاه]


همانطور که در نوشتار کوتاه پیشین – بحث آزاد، اشاره کرده بودم، در اختیار داشتن پلاتفورم برای ابراز نظر مساوی و بحث آزاد، توانست نقشه جغرافیایی انتخابات و سیاست در بریتانیا را دچار تلاطم کند.

لیبرال دموکراتها، با عرض اندامی Ú©Ù‡ رهبرشان، در سه نشست بحث آزاد تلویزیونی، انجام داد، توانست جلوی پیروزی حتمی محافظه کاران را گرفته Ùˆ آنها را مجبور کند Ú©Ù‡ یا با قدرت مانور محدود سیاسی در پارلمان، Ø¯ÙˆÙ„ت تشکیل دهد، Ùˆ یا وارد یک سری مذاکرات پیچیده با لیبرال دموکراتها بشوند (پارلمان معلق/دولت ائتلافی). هواداران لیبرال دموکراتها Ùˆ محافظه کاران با این ائتلاف مخالف هستند، Ùˆ این Ù…ÛŒ تواند به سنگ بزرگی پیش روی ائتلاف این دو تبدیل شده Ùˆ Ù†ØªÛŒØ¬ØªØ§ به ائتلاف کارگر Ùˆ لیبرال دموکراتها بیانجامد.

نتیجه این مذاکرات چه خواهد شد، و یا اینکه در این بین حزب کارگر خود با لیبرال دموکراتها دولت ائتلافی تشکیل خواهد داد یا نه (که شواهد امر چندان مثبت نیست، مخصوصا که خیلی ها از برخوردهای «استالینیستی» براون خشنود نیستند)، آنقدر مهم نیست که نقش آفرینی رسانه ها در این سه هفته.

در این سه هفته، اکثر قریب به اتفاق رسانه ها از حزب کارگر پشتیبانی نکردند (فقط یک روزنامه از کارگر حمایت کرد). اکثر قریب به اتفاق رسانه ها از حزب محافظه کار حمایت کردند و یا علیه لیبرال دموکراتها صف بندی نکردند. با تمام این وجود حزب محافظه کار نتوانست اکثریت قاطع را بخود اختصاص دهد، و فقط توانست 2 میلیون بیشتر از کارگر رأی بیاورد.

به نظر من پاسخ به این پرسش که چرا چنین شد، و چرا پس از اینهمه هیاهوی رسانه ای، بازهم 30 در صد از مردم به حزب کارگر رأی دادند، روشن است. مردم، در روز رأی دادن به هیاهو، جو سازی، و بزرگنمایی های غیر واقعی توجه نمی کنند. «مردم»، که سیاست مداران و سیاست بازان هیچ موقع به حسابشان نمی آورند، چهره واقعی اخاذان رأی را در پس حرفهای قشنگ و لبخندهای دروغین می بینند، به گذشته شان نگاه می کنند، و بر مبنای آنچه کرده اند، آنچه گفته اند، و درصد ِ مطابقت حرفهای قشنگ با اعمال شان را ارزیابی کرده و سپس رأی می دهند. هرچه دموکراسی نهادینه تر شده باشد، «مردم» کمتر گول می خورند. هرچه «بحث آزاد» در جامعه نهادینه تر شده باشد، «مردم» زودتر به چهره واقعی سیاست بازان پی می برند. شاید به همین خاطر است که سیاست مداران و سیاست بازان از «رسانه» هراس دارند؛ چرا که می دانند «مردم» دیر یا زود به ماهیت آنها پی خواهند برد.

اگر در عرض 31 سال گذشته، به دایره ای که سیاست مداران و سیاست بازان ایرانی در آن فعال بوده اند نگاه کنیم با همین واقعیت روبرو می شویم که شاید در لحظاتی و برای مدتی «مردم» گول حرفهای قشنگ را بخورند، اما طولی نخواهد کشید که سیاست باز می ماند و هوادارانش – که تعداد آن روز به روز کمتر می شود.

فکر می کنم سیاست بازان، از هر رنگ (سبز و سرخ و سفید) و بویی (انقلابی و یا متعفن رژیمی) بهتر است به آخر و عاقبت خاتمی توجه کنند. این روزها خاتمی حتی مورد لعن و نفرین خودی هایی چون موسوی و کروبی هم قرار می گیرد. آنقدر دور و برش خلوت شده که در حال نزدیک شدن به جناح هار و همبستری با آنها شده است. اگر موسوی و کروبی درس نیاموزند، و اگر صف خود را از دشمن مردم جدا نکنند (که من فکر نکنم بکنند) دور نخواهد بود که موسوی و کروبی هم به همین درد خاتمی دچار شوند. در آنروز، سیاستمدارانی که از موسوی و کروبی دفاع کرده اند مغبون خواهند شد.
چهره واقعی و کریه «هدف وسیله را توجیه می کند» از پس حرفهای قشنگ، و وعده های بی پایه و یا غیر اصولی (ضد مردمی)، خود را نمایان می کند.

علی ناظر

19 اردیبهشت 1389

 



[Posted comments]

No press releases currently available



Iran's Crises  1998 - 2007   ©