190190
[ علی ناظر]
[Source: سايت ديدگاه]

19 فروردین 90

 

با سلام و عرض تسلیت به آزادیخواهان، خانواده جانباختگان، سازمان مجاهدین خلق ایران، و مردم ستمدیده و شریفی که بیش از سی و دو سال از مبارزه برای رهایی و استقلال مام وطن گامی به عقب ننشسته است. درود بیکران به چنین ملت شریفی.

در این لحظه که هنوز سوگواری برای فقدان فرزندان عزیز خلق خاتمه نیافته، و هر لحظه بر تعداد جانباختگان افزوده می شود نوشتن چنین متنی برای نگارنده دردناک است. در چنین لحظاتی که دوستان و یاران اشک ریزان غم دل بازگو می کنند، و درد جانکاه فقدان افسران خلق را با سکوت سنگین خود شیون می زنند، و کمتر انسانی است که از جنایتی چنین صعب به خشم نیامده باشد، امیدوارم که محتوای این نوشتار آنگونه که مقصود است ارزیابی شود، و خلق ستمدیده مرا بخاطر این گستاخی در این لحظات پر تألم ببخشاید.

 

شیون مرگ بر...

در این نوشتار، بارها خواهید خواند که جهانخواران و مالکی و رژیم مقصرند، و این جنایت بخشودنی و فراموش شدنی نیست. لعن و نفرین عکس العمل طبیعی و نوعی تظلم خواهی است. محکوم کردن جنایت هم به همچنین. در چنین لحظات ملتهبی آنچه که باید مورد توجه قرار بگیرد نگاهی خردمندانه به این جنایت است، و بررسی آنچه رخ داده است. شعار مرگ بر امپریالیسم، مالکی، خامنه ای و..... از این مشکل گرهی نمی گشاید، و درد را درمان نمی کند.

نپرداختن به آنچه رخ داد، و آنگونه که رخ داد می تواند در طولانی مدت اذهان را به انحراف بکشاند.

 

سالگرد جنایت

8 سال پیش در چنین روزهایی، سایت دیدگاه که در آغازین سالهای فعالیت خود بود، خبر ناگوار حمله هوایی نیروهای اشغالگر به مقر مجاهدین در عراق را گزارش کرد. در آنروز هم، همچون امروز تمام نهادهای سیاسی با بیانیه ها و اطلاعیه های خود ابراز همدردی و انزجار کردند. در آن دوران، به این همدردی مشترک پاسخی درخور داده نشد، و نطفه همبستگی ملی که می توانست شکل بگیرد، شکل نگرفت.

 

آنچه در زیر می آید سخنی تازه نیست. محتوای آن را بارها و در انشاء و فورمتهای مختلف نوشته ام. پیش از اشغال عراق در سلسله نوشتار «مجاهدین امر به وظیفه، امر به نتیجه» موقعیت کنونی را ترسیم کردم. بارها نوشته ام که بدون همبستگی ملی و شراکت تمام نیروهای سرنگونی طلب، کار به جایی نمی رسد. به مخاطرات پیش روی مجاهدین در اشرف بارها اشاره کرده ام. در این 8 سال نه پوشش هوایی جنگنده های آمریکایی را راه حل می دانستم، و نه چهره بزک کرده اوباما مرا گول زد. امروز هم این یادداشت را تنها از سر دلتنگی برای آنها که جانباختند می نویسم و لاغیر.

 

Ù…ÛŒ خواستم کوتاه بنویسم، اما نشد.  بنابراین، اگر نوشته های پیشین مرا مطالعه کرده اید، وقت خود را صرف خواندن این یادداشت نکنید. این نوشته بیشتر برای تسکین دل خودم است.

 

بلاتکلیفی

دلیل عمده که مجاهدین در چنین موقعیتی قرار دارند، بلاتکلیفی حقوقی آنها است. اگر استاتوی ساکنین اشرف «پناهنده سیاسی» فرض شود، آنها باید در یک رابطه مستقیم و مدنی خواستهای خود را با دولت و کشور عراق بیان بکنند. ولی اگر استاتوی پناهنده سیاسی نداشته باشند و استاتوی آنها افراد تحت الحفاظه (کنوانسیون ژنو) باشد، ساکنین باید در تماس مستقیم با نیروهای اشغالگر بوده و مسئولیت امور آنها بعهده آمریکا باشد. در این شق بخصوص، این نکته مبهم بی پاسخ می ماند که نیروهای عراقی در اشرف چه می کرده اند، و چرا یونامی عکس العمل لازم و بموقع نشان نداده است. تا این ابهام حل نشود، و تا زمانی که موقعیت حقوقی ساکنین تعیین تکلیف نشود، درب بر همین پاشنه خواهد چرخید.

از سوی دیگر می بایست با حقایق آنگونه که هست مواجه شد. اول، تمایل و سرسپردگی مالکی به پیشبرد اهداف رژیم اسلامی، و دوم خصلت «آمریکا» در قتل عام ملتها (ویتنام، عراق، افغانستان، و....). با درنظر گرفتن این دو واقعیت نباید از آنچه در 19 فروردین 90 رخ داد، تعجب کرده و انتظار تکرار آن در آینده ای نزدیک را نداشته باشیم. کودکانه است اگر تصور کنیم که روزی مالکی حقوق ساکنین را به رسمیت بشناسد، و یا آمریکا به تعهدات خود پایبند مانده و نیروهای خود را در اشرف تا سرنگونی جمهوری اسلامی نگاه بدارد. تعیین تکلیف با این واقعیات، نقشه راه ساکنین اشرف را مدون خواهد کرد.

 

دفاع از حق

مجاهدین نزدیک به ربع قرن است Ú©Ù‡ در عراق زندگی کرده Ùˆ اشرف خانه Ùˆ کاشانه آنها شده است. اشرف پهنه زمینی بود Ú©Ù‡ به شهری زیبا با امکانات تکنولوژیکی، بهداشتی Ùˆ رفاهی تبدیل شده است. این تغییر Ùˆ شهرسازی یکشبه Ùˆ آسان نبوده است. ساکنین اشرف با صرف ساعتها کار بدنی طاقت فرسا اشرف را ساخته اند. در کنار این ساختمان ها Ùˆ خیابان ها Ú©Ù‡ شهر اشرف نام گرفته، یارانی Ú©Ù‡ در راه مبارزه برای آزادی خلق ایران جان باخته اند،  Ø¯Ø± آرامگاه خود (قطعه مروارید) خفته اند. این آرامگاه یک سند تاریخی است. نابودی آن نابودی یک سند است. مالکی با تن دادن به خواست رژیم اسلامی، Ù…ÛŒ خواهد این سند را نابود کند، Ùˆ این تازگی ندارد. همیشه ظالمان حاکم، در اولین گام حکمرانی به تخریب اقدام Ù…ÛŒ کنند. مجسمه ها را به زیر Ù…ÛŒ کشند، کاخ ها را در هم Ù…ÛŒ شکنند، Ùˆ کتابخانه ها را Ù…ÛŒ سوزانند. دیکتاتور ها، اسناد را تخریب Ù…ÛŒ کنند تا تاریخ را بازنویسی کنند. به ویرانگری های مرتجعین Ùˆ جهانخواران در عراق Ùˆ افغانستان دقت کنیم، آثار تاریخی به تل خاکی بدل شده اند. مورخین گزارش داده اند Ú©Ù‡ در گذشته های دور بارها محل دفن حسین بن علی، به امر امثال توکل عباسی، شخم زده شد، Ùˆ بر آن آب انداختند یا ساختمان بنا شد. شورای ملی مقاومت در اطلاعیه خود گزارش Ù…ÛŒ کند Ú©Ù‡ «نیروها[ÛŒ عراقی] در یک اقدام ضد انسانی Ùˆ ضد اسلامی, مزار مروارید متعلق به ساکنان اشرف را به اشغال در آورده Ùˆ بخشهایی از آن را تخریب کرده اند».

 

پس از اشغال عراق، Ùˆ پذیرش آمریکا Ú©Ù‡ اینان «افراد تحت الحفاظه» هستند، حداقل امکان رفاهی Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ بایست به آنها تعلق بگیرد برخورداری از حق پناهندگی Ùˆ ادامه زندگی در اشرف است. اما، اشغالگران به اصول پایه Ùˆ تعهداتی Ú©Ù‡ آنها را به کنوانسیون ژنو ملتزم Ù…ÛŒ کرد، متعهد نماندند.  جهانخواران موجودیت اشرف، Ùˆ حقوق ساکنین آن را در سلسله معاملات رذیلانه به تاراج گذاشتند. فریبکارانه بر ماندگاری ساکنین در اشرف اصرار Ù…ÛŒ ورزیدند تا بتوانند در پشت پرده وقاحت Ùˆ رذالت، با رژیم اسلامی بهتر Ùˆ پر سودتر معامله کنند.

 

حامد البیاتی سفیر عراق در ملل متحد، به شورای امنیت می گوید که ساکنین اشرف «پناهنده» هستند. مفهوم پناهنده سیاسی، برخلاف آنچه بسیاری از دولتمردان عراقی می خواهند القا کنند، مترادف با سکوت و بی عملی نیست. پناهنده سیاسی می تواند، و باید علیه دلیلی که او را به پناهندگی واداشته فعالیت کند. می تواند و باید برای سرنگونی نظامی که او را به پناهندگی واداشته اقدام کند. هیچ دولت و کشور میزبانی نمی تواند تحت هیچ شرایطی، پناهنده سیاسی را از حق فعالیت سیاسی منع کند. هیچ دولت و قانونی نمی تواند و نباید پناهنده سیاسی را از ابراز نظر در باره احزاب سیاسی در کشور میزبان منع کند؛ و یا پناهنده سیاسی را از ابراز نظر مستقیم در روند کشورداری (کشور میزبان) پرهیز دهد. پناهنده سیاسی یک انسان سیاسی است، و نمی تواند و نباید پوزه بند بر دهان زند، تا حق حیات در کشور میزبان را پیدا کند.

اما در 19 فروردین 90 مشاهده می کنیم که پناهنده ای که تحت الحفاظه هم است، برای حفظ حریم خود و حق حیات، مجبور می شود تا در مقابل خودروی نظامی بایستد و جان بسپارد. آمریکا و انگلیس که در رأس نیروهای اشغالگر صدام را کناری زدند، و میلیونها عراقی را بی خانمان کرده، و یا کشتند، اشغال را با این وعده مجازی آغاز کرده بودند که می خواهند به عراق دموکراسی هدیه کنند. اگر برای لحظه ای این دروغ آشکار را باور کنیم، آنها می بایست به «حق پناهندگی» ساکنین اشرف احترام گذاشته و حقوق آنها را در چارچوب همان «دموکراسی» به رسمیت بشناسند - حتی اگر فعالیت سیاسی «پناهنده» بتواند در روابط عراق با رژیم اسلامی تأثیر منفی داشته باشد، به لحاظ حقوقی عراق نباید حق فعالیت ساکنین اشرف را پایمال کند.

 

قانون

از سوی دیگر، اگر بخواهیم ماندگاری در اشرف را تنها (تکرار می کنم، تنها) به بهره مند شدن از حق پناهندگی خلاصه کنیم، ناچاریم که به شرایط پناهندگی در کشور میزبان هم پایبند باشیم. نمی توان گفت که «من به این کشور پناهنده شده ام اما قوانین آن را به رسمیت نمی شناسم».

 

هرچند شهر را ساکنین اشرف ساخته اند. هرچند که عرق و خون مبارزان خلق در ساختار تک تک آجر های آن نهفته است، اما اشرف در عین حال، شهری است در خاک عراق؛ و پناهندگان سیاسی در عراق ملتزم به پیروی از قوانین آن کشور هستند، حتی اگر آن قوانین از سوی رژیمی دیکتاتور و مردم ستیز اجرا بشود. به همان نسبت که پناهنده سیاسی می بایست از حقوق شهروندی، و پناهندگی برخوردار باشد، کشور میزبان هم از یک سری حقوق کشورداری برخوردار است. قوانین می بایست به مورد اجرا گذاشته شود. یکی از این قوانین کشورداری، ورود و خروج نیروی انتظامی به شهر است. ایجاد پاسگاه های پلیس در نقاط مختلف شهر، و رتق و فتق امور شهر بنا به خط وزارت کشور (میزبان) است. اینها بر مبنای قانون اساسی کشور میزبان تدوین شده اند. در اینجا مهم نیست که دولت مالکی دستور از رژیم اسلامی می گیرد، و یا اینکه وزارت کشور را عناصر وابسته به قدس اداره می کنند و یا.....

باید پذیرفت که احترام به حقوق بشر، حق پناهندگی، و یا قوانین کشورداری جاده ای است دو طرفه.

 

البته این مبحث تا زمانی کارکرد دارد که، همانطور که در بالا آمد، «بخواهیم ماندگاری در اشرف را تنها (تکرار می کنم، تنها) به بهره مند شدن از حق پناهندگی خلاصه کنیم».

 

اما واقعیت این است که ساکنین اشرف به معنی اخص کلمه «پناهنده سیاسی» نیستند. استاتوی ساکنین اشرف موقعیت حقوقی عناصر خلع سلاح شده ای است که تحت پوشش کنوانسیون ژنو است.

 

این استاتو (عنصر خلع سلاح شده) موقعیت حقوقی ساکنین اشرف را در مداری دیگر بازتعریف Ù…ÛŒ کند. این موقعیت ویژه حقوقی، هم ساکنین اشرف Ùˆ هم دولت عراق را به ایجاد تفاهم، Ùˆ حل سیاسی مشکلات موجود ملتزم Ù…ÛŒ کند. اگر دولت عراق، Ùˆ نیرو های اشغالگر ادعا دارند Ú©Ù‡ به قانون پایبندند Ùˆ تنها خواست آنها اجرای قانون است، باید خود را مکلف به احترام به توافقات پیشین با ساکنین اشرف هم بدانند. نادیده گرفتن این حقوق، ساکنین اشرف را به ایستادن در مقابل خودروی نظامی (خودکشی)ØŒ Ùˆ دفاعی آنچنانی  ÙˆØ§ Ù…ÛŒ دارد.

 

اما بارها ثابت شده که آنها به هیچ قانون و توافق و تفاهمی پایبند نیستند.

 

فرجام نهایی

مسعود رجوی در پیام  13 آبان 1388 خود بر این نکات تأکید Ù…ÛŒ کند:

 

الف - مجاهدان اشرف از طرح دولت کنونی عراق برای انتقال به کشور ثالث در کشورهای عضو اتحادیه اروپا یا ایالات متحده آمریکا استقبال نموده و به آن ملتزم شده اند
ب - مشروط بر اینکه مسأله داراییها و اموال آنان در اشرف که تماماً حاصل هزینه ها و کار ۲۳ساله خود آنهاست و بیش از ۲۰۰میلیون دلار است، [و]
ث - براساس مواد ۵۲ و ۵۳ کنوانسیونهای لاهه [می باشد] حل و فصل شود

 

حامی جنایت

تقاضای دول اروپایی و وزارت دفاع و خارجه آمریکا از عراق برای خویشتنداری در سرکوب مؤکد این واقعیت است که آنها با سرکوب موافقند اما حدت و شدت آن را مقبول نمی دانند. چه بیشرمانه! از ساکنین اشرف که قربانی این تهاجم وحشیانه هستند می خواهند که خویشتنداری کنند. خویشتنداری از چه عملی؟ دبیرکل ملل متحد در نوامبر 2010 بدون توجه به عمق بحران گفت «طرفین را به خویشتنداری و همچنین احترام به حقوق بشر و استانداردهای انسانی فرا خوانده است. » در 20 فروردین 90، «کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، روز شنبه با انتشار بیانیه‌ای با اشاره به درگیری‌های روز جمعه میان نیروهای عراقی و ساکنان اردوگاه اشرف، خواستار خویشتنداری دو طرف و تلاش برای یافتن «راه‌حلی مسالمت‌آمیز و پایدار» برای این مساله شده است.»

کلیه کسانی که از «دوطرف و یا طرفین» خواسته اند تا خویشتنداری کنند، شریک جرم و خواهان سرکوب ساکنین اشرف هستند. این ریاکاران اگر براستی نگران اوضاع و بحران حاضر بودند، می بایست بر حق پناهندگی و یا استاتو «تحت الحفاظه» ساکنین و در نتیجه محکوم کردن بی چون چرای مالکی اصرار ورزیده و برای پیشگیری از چنین جنایتی اقدام می کردند. آنان در 19 فروردین 90، پس از اولین شلیک، می بایست نیروهای خود را جهت توقف کشتار به صحنه گسیل می داشتند. اینچنین نکردند، چون نمی خواستند که بکنند.

 

نه انسان فروشی آنها قابل بخشش است، و نه شراکت آنها در این جنایت فراموش شدنی است.

 

تکرار می کنم، آنچه در اشرف رخ داد، همراه با چنین موضعگیریهای شرم آوری، بیانگر یک واقعیت است، جهانخواران و عراق حقوق ساکنین را به رسمیت نمی شناسند، و نخواهند شناخت، و دور نخواهد بود که دوباره در راستای خشنودی رژیم اسلامی به کشتار خود ادامه دهند.

 

فریب و وعده های تهی

زمین اشرف از خون مجاهدین رنگی دیگر گرفته است. آنهایی Ú©Ù‡ فریاد Ù…ÛŒ زدند، هیهات منا الذله، به پیمان خود وفادار ماندند، Ùˆ از حقوق انسانی خود جانانه دفاع کردند.  Ø§Ù…ا مورخین گواهی Ù…ÛŒ دهند Ú©Ù‡ حسین بن علی، پیشوای عقیدتی همین جانباختگان مجاهد، بی پروا به چنین موضع Ùˆ شعاری نرسید. بنا به گزارش تاریخ نویسان وقتی دشمن بر سر راه او صف آرایی کرد، حسین داهیانه اعلام کرد Ú©Ù‡ حاضر است راه خود را کج کرده Ùˆ به حجاز Ùˆ یا دیاری دیگر سفر کند. مورخان Ù…ÛŒ نویسند Ú©Ù‡ این تصمیم نه از سر ترس Ùˆ یا برای عافیت اندیشی بود. اگر به حسین امکان خروج داده Ù…ÛŒ شد، تغییر مسیر را شرم Ùˆ ذلت تعبیر نمی کرد، Ùˆ فریاد نمی زد هیهات منا الذله. برای او راه خروج آماده نشد. Ùˆ بنا به گزارش راویان، واقعا راهی برای او جز رویارویی باقی نگذاشتند.

 

پیش و پس از قبول خلع سلاح، وعده های پوچ و تهی سّیاس های انسان فروش غربی، مجاهدین را فریب داد. ریاکاران غربی همچون گرگ در لباس میش، مجاهدین را متقاعد کرده بودند که اگر آمریکا خود را به قوانین متعدد بین المللی کتبا متعهد کند (با ساکنین توافق کتبی امضا کند)، خودش مجبور به تضمین امنیت آنها خواهد شد. تاریخ ده سال گذشته گواهی می دهد که چنین نبوده و اینبار هم چنین نشد.

پیش از، و در آستانه اشغال عراق، مجاهدین اعلام بیطرفی کرده بودند. به آنها وعده داده شده بود که مورد تعرض قرار نمی گیرند، اما مقرهای مجاهدین در مرز ایران بمباران شد، آمریکا و هم پیمانانش در آنروز، همچون اینبار و مرداد 1388 تعهد سپرده بودند، اما به تعهد خود پایبند نماندند. 51 مجاهد در بمباران سال 81، 11 سلحشور در مردادسال 88، و اینبار در سال 90، تا به این لحظه 36 فرزند خلق، بخاطر این عدم تعهد، جان باخته اند. به آنهایی که بر اثر نبود خدمات پزشکی، سرطان و کمبود دارو در این 8 سال گذشته جانباخته اند نمی پردازم.

 

آمریکا مسئول اصلی این جنایت، نوری مالکی مجری این جنایت ، و رژیم اسلامی بهره بر این معامله ننگین است. تکرار می کنم. آمریکا مسئول اصلی این جنایت است و نوری مالکی مجری آن. اذهان را منحرف نکنیم. آمریکا مسئول این جنایت است. لازم نیست شعارهای دهان پر کنِ ِ مرگ بر آمریکا و امپریالیسم بدهیم، اما این واقعیت را هم کتمان نکنیم که آمریکا مسئول این جنایت است.

 

شهادت هدفمند

مجاهدین، پیش از این از تعهد خود به راهکار ستارخان، Ùˆ سرسپردگی به آرمان حسین بن علی بسیار گفته اند. Ø´Ú©ÛŒ نیست Ú©Ù‡ تعارف نکرده اند، Ùˆ به این راه باورمند بوده Ùˆ هستند، Ùˆ حاضرند بهای آن را هم بپردازند. اما، هم ستارخان Ùˆ همسنگرانش، Ùˆ هم حسین Ùˆ یارانش در مصافی استوار ایستاده بودند Ú©Ù‡ توان دفاع از خود را هم داشتند. شاید به لحاظ کمّی کمتر از دشمن بودند، اما بی سلاح هم نبودند. حتی حماس Ùˆ حزب الله هم Ú©Ù‡ بر مواضع خود مصر بوده اند، همیشه امکان مقابله بمثل را داشته اند.  Ø¢Ù†Ú†Ù‡ در 19 فروردین 1390 مشاهده شد، جنایتی بود وصف ناپذیر. انسانهایی خلع سلاح شده Ù…ÛŒ بایست در برابر خودرو، آتش گلولهء تیربار از خود دفاع کنند. جنگی نابرابر. حمله ای وحشیانه Ùˆ علیه بشریت. این «دفاع» نه راه ستارخان، Ùˆ نه راه حسین است.

شکی نیست که اگر 19 فروردین دیگری پیش روی باشد، ساکنین اشرف باز هم در برابر گلوله و آتش خواهند ایستاد. آنها با خلق، آرمان و رهبری عقیدتی خود، پیمان بسته اند که حماسه بیافرینند، بایستند، و ایستاده چون سرور عقیدتی شان – حسین بن علی، جان ببازند. اما، آیا «شهادت» هدف غایی مجاهدین است؟ بنا به شناخت من از مجاهدین، پاسخ به این سوال منفی است. نه به این شکل. حسین شمشیر به دست «شهید» شد. تنها هواداران گاندی بودند که بدون اسلحه قلع و قمع می شدند چرا که به مبارزه منفی باور داشتند.

 

عدم اعتماد

زمان آن رسیده تا توجه این مجاهدان وطن پرست به صلح حدیبیه و صلح حسن معطوف شود.

 

به واقعیات دقت کنیم. وزیر دفاع آمریکا در کشور حضور دارد. ناظران آمریکایی که شب 18 فروردین برای مونیتور موقعیت ساکنین به اشرف آمده بودند، با وجود اینکه آرایش نظامی نیروهای عراقی را مشاهده کرده بودند، صحنه را برای اجرای جنایت 19 فروردین 90 ترک کردند. دو سال پیش همین ناظران چشمان خود را بستند تا جنایت مرداد 88 اجرا شود. چگونه می شود از این ناظرانی که مجری سناریوهای جنایی از پیش نوشته شده هستند، انتظار داشت که در ماه ها و سالهای پیش رو امنیت ساکنین اشرف را تضمین کنند؟ چه اعتمادی به این ناظران و یونامی است؟

 

اینها مهیا کننده زمینه برای جنایت اند، و تقاضای اینان برای خویشتنداری نمکی است بر زخم، تا مرهمی بر جراحت.

 

شیعیان معاویه را بسیار لعن می کنند، اما همین معاویه وقتی با حسن صلح کرد، رفاه و امنیت حسن و ایل و تبار او را هم تضمین کرد، و به این تعهد پایبند بود. اما آمریکا و شرکاء ثابت کرده اند که نه به صلح پایبندند، نه به قوانین بین المللی، و نه به انسانیت. انسان فروشانی هستند که انسانیت را به حراج گذاشته اند. این عدم تعهد، نه منحصر به خصلت آقایان اوباما و بوش، و یا به تفکر باز ها و کبوتران مربوط می شود. این خصلت غریضی جهانخواران است.

 

اشک تمساح

سکوت معنی دار اوباما و دولتش و دیگر دول اروپایی در چند ساعت اول جنایت مالکی، مؤکد حمایت آنها از این جنایت است. ساعتها پس از شروع کشتار، دشمنان انسانیت بالاخره مجبور به تعیین موضع می شوند. دفتر وزیر خارجه انگلستان اعلام کرد که « عمیقا متأسف است. ما به‌خاطر جانهای از دست رفته و جراحتها کاملاً متأسفیم»، «۳۰تن از نمایندگان کنگره در نامه‌ای به کلینتون حمله جنایتکارانه به اشرف را محکوم کردند»، « وزارت امور خارجه آمریکا با صدور بیانیه یی اعلام کرد دولت آمریکا از کشته و زخمی شدن ساکنان در کمپ اشرف عمیقا آشفته خاطر شد»
این ریاکاران دروغ می گویند چنانکه وقتی خانم مریم رجوی از سازمان ملل و نیروهای آمریکایی می‌خواهند تا «لااقل به معالجه و درمان مجروحانی که احتیاج به رسیدگی فوری پزشکی دارند اقدام کنند»، اراذل یونامی بجای دخالت فوری و اضطراری، بیشرمانه از نوری مالکی قصاب توقع رحمت دارند « یونامی مقامهای عراق را به تامین کمکهای انسانی و خدمات پزشکی برای ساکنان قرارگاه فراخواند»، در اطلاعیه 35 شورای ملی مقاومت آمده «نیروهای عراقی در انتقال مجروحان به بیمارستان کارشکنی ونیروهای آمریکایی در تخلیه مجروحان اقدامی نمی‌کنند»، وزیر فرهنگ و مهاجرت کانادا « ما از حمله به ساکنان اشرف و جان باختن شماری از آنان بسیار نگران هستیم. کانادا این موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد.» و....).
در رابطه با این سری نگرانی ها (اشک تمساح ها) حامد البیاتی، سفیر عراق در سازمان ملل متحد خطاب به شورای امنیت گفت: « "آنها به ایران بازگردانده نخواهند شد؛ آنها پناهنده هستند Ùˆ ما درتلاشیم Ú©Ù‡ کشور سومی را برای فرستاندن آنها به آنجا پیدا کنیم." [...] ÙˆÛŒ به خبرگزاری ÙØ±Ø§Ù†Ø³Ù‡ گفته است Ú©Ù‡ عراق از کشورهای اروپایی خواسته بود Ú©Ù‡ ساکنان اردوگاه اشرف را بپذیرند اما تاکنون بغداد پاسخ مثبتی از این کشورها دریافت نکرده است.»

 

اگر بخواهیم ارزشی برای سخنان حامد البیاتی قائل بشویم، با این پرسش روبرو می شویم که چرا کشورهای اروپایی «پاسخ مثبتی» نداده اند. چرا به پیام 13 آبان 1388 مسعود رجوی پاسخ مثبت ندادند؟ چرا امروز، آقای وزیر مهاجرت کانادایی بجای ابراز نگرانی بی بو و خاصیت، موقعیت ساکنین اشرف را در راستای متفاوت حقوق بشری بررسی کرده و حداقل به بیماران سرطانی و مجروحین این جنایت، اجازه ورود به کانادا نمی دهد؟ جهانخواران، کاسبکارانه منافع خود را در ادامه حیات رژیم اسلامی می بینند.

 

صلح رادیکال

به چند نمونه تاریخی اشاره می کنم.

·       در 19 دیماه 1361 طرح صلح به امضای مشترک آقای رجوی Ùˆ طارق عزیز رسید. هدف این طرح «انجام مطالعات Ùˆ مشورتهای جامع به منظور دستیابی به یک صلح عادلانه» بود. از تاریخ امضای این طرح، تا نوشیدن جام زهر توسط خمینی، جنگ بمدت 6 سال ادامه داشت، اما مجاهدین به این طرح پایبند ماندند.

·       در آنروز Ú©Ù‡ شیراک Ù…ÛŒ خواست با رژیم اسلامی به توافقات تجاری-سیاسی برسد، فرانسه مجاهدین را تحت فشار قرار داده بود Ú©Ù‡ از فعالیت سیاسی دست بردارند. آقای رجوی در 17 خرداد 1365ØŒ فرانسه را به قصد عراق ترک کرد. همبستری آن روز شیراک با رژیم اسلامی کمتر از همخوابی امروز مالکی با خامنه ای نبود.

·       لنین جنگ را نفرت انگیز Ùˆ عامل آن را امپریالیسم می‌پنداشت Ùˆ از زمان شروع جنگ ژاپن Ùˆ روسیه لنین مردم روسیه را تشویق به انقلاب Ù…ÛŒ نمود. این کار تا آغاز جنگ جهانی اول (1914) ادامه یافت. در 1905 بين روسيه Ùˆ ژاپن جنگي درگرفت كه به شكست روسيه انجاميد، Ùˆ میلیونها نفر کشته Ùˆ مجروح شدند. در مارس 1918ØŒ بنا به خواست لنین قرارداد صلح «برست لیتوسک» بین نمایندگان بلشویکها Ùˆ آلمان، به امضا رسید. روسيه کشورهای لهستان، استوني، لاتويا، ليتواني، فنلاند Ùˆ اوكراين را تسليم كرد. روس ها قبول كردند به تركان عثماني زمين Ùˆ غرامت بپردازند. بهاي صلح لنين از دست دادن 34 درصد جمعيت Ùˆ 32 درصد از بهترين زمين هاي كشاورزي روسيه بود. او اين تحقير را پذيرفت چون Ù…ÛŒ دانست ادامه جنگ موجودیت انقلاب را زیر سوال خواهد برد.

·       در سلسله نوشتارم «اصولی کیست» (اواخر 1387) با بیان این واقعیت Ú©Ù‡ «مجاهدین در قرارگاه اشرف گرفتار شده اند. کشورهای اروپایی Ùˆ آمریکا نام آنها را با لجاجت از لیست تروریستی خارج نمی کنند. با وجود اینکه سلاح های خود را تحویل داده اند سران دولت عراق هر روز ساز جدیدی Ú©ÙˆÚ© Ù…ÛŒ کنند. اوباما بر مذاکره بی قید Ùˆ شرط با جمهوری اسلامی پافشاری Ù…ÛŒ کند. خلاصه اینکه نه اوضاع سیاست بین الملل به نفع آنها است Ùˆ نه شرایط مبارزه قهرآمیز Ú©Ù‡ با آن انس داشته Ùˆ به آن باور دارند. چنین نیرویی در چنین شرایط بغرنج Ú†Ù‡ Ù…ÛŒ تواند بکند؟» به دو صلح حدیبیه Ùˆ صلح حسن اشاره کردم (بخش نخست [24 دی 1387] ØŒ بخش دوم [5 بهمن 1387] ØŒ بخش سوم [19 بهمن 1387]ØŒ بخش چهارم [1 فروردین 1388] ).  
در آنجا این نکته برجسته شده بود که در صلح حدیبیه محمد صلاح جنبش را در رد «دگماتیسم» و پذیرش صلح دید، بنا به باور بسیاری از اسلام شناسان، «صلح حسن» هم در همان راستا بود. بنا به گزارش مورخان، حتی حسین بن علی «در مجموع 5 یا 6 بار پیشنهاد صلح و بازگشت و جلوگیری از جنگ را داد».

پیش از این نوشته ام که ماندگاری در اشرف، و جانباختن محتمل افسران خلق شایان تقدیر است اگر به سرنگونی قطعی و فوری جمهوری اسلامی منجر شود. اما با توجه به سرعت رویدادها در خاورمیانه و تبانی روزافزون آمریکا و آلمان و ... با رژیم، همانطور که چند روز پیش هشدار داده بودم، شواهد امر حاکی از این است که دشمنان انسانیت، آمده اند تا کار را یکسره کنند، مگر اینکه نام مجاهدین از لیست تروریستی خارج شود. تنها در این شرایط است که اوضاع به نفع ساکنین اشرف خواهد چرخید.

 

کوتاه ترین مسیر

از زاویه دیگری به این مبحث بپردازم. آقای مسعود رجوی در مراسم انتخاب خانم رجوی برای پست رئیس جمهور دوران انتقال، خطاب به ایشان گفت که ما شما و ارتش و همه چیز دیگر را برای ایران و آزادی ایران می خواهیم (نقل به مضمون). در همین راستا و با توجه به توانمندی بالای افرادی که در اشرف گردآمده اند، خلق ایران هم ساکنین اشرف را برای همان منظور می خواهد. اگر نام مجاهدین از لیست خارج شود و اگر از مسافرت ساکنین اشرف به کشور های اروپایی ممانعت نشود، نقش آفرینی آنها خارج از محیط بسته و محدود اشرف بسی بیشتر خواهد بود. کشور عراق باید حق سفر برای ساکنین اشرف را به رسمیت بشناسد. این می تواند اولین گام در هماهنگی سیاسی بین طرفین باشد.

آنچه در 19 فروردین 1390 رخ داده می بایست بمثابه اهرم فشاری بر کشورهای اروپایی استفاده شود تا امکان ورود و خروج و اقامت ساکنین اشرف در اروپا، کانادا و آمریکا هر چه سریعتر به رسمیت شناخته شود.

حمایت آقایاناستراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا، یوناس گار استوره، وزیر امور خارجه نروژ، سناتور دیرک کلاس از بلژیک، و..... اگر به خروج نام مجاهدین از لیست، پایان محاصره اشرف، و امکان سفر بدون قید و شرط ساکنین اشرف به غرب (مخصوصا بیماران و مجروحین) منتهی نشود، تنها تعارفی تهی است که فقط کودکان را خوشحال می کند.

 

اصل سرنگونی

هر فرد و نیرویی، بزرگ یا کوچک، مقیم عراق یا اروپا، می بایست به این سوال پاسخ دهد که برای او «اصل» کدام است (مثلا ایجاد زمینه برای سرنگونی نظام اسلامی)؟

 

خواست به ادامه حیات در اشرف تصمیمی است که در منتها الیه باید توسط خود ساکنین گرفته شود. در اینکه آنها ساکن اشرف هستند و می بایست از کلیه حقوق پناهندگی برخوردار باشند شکی نیست. در اینکه آنها باید با توجه به کنوانسیون ژنو تحت الحفاظه باشند هم شکی نیست. در اینکه آنها صاحب اختیار جان و زندگی خودشان هستند و دیگران نباید برای روش زندگی و مبارزه آنها نسخه بپیچند هم شکی نیست. عکس العمل های شخصیتها، سازمانهای سیاسی و مدافعان حقوق بشری (ایرانی) در 19 فروردین 90، بر این واقعیت تأکید می کند (مراجعه شود به ستون اسناد سایت دیدگاه). با وجود اختلافات ژرف نیروهای سیاسی با مجاهدین، همگی (از رضا پهلوی تا چریک فدایی و توفان و اکثریتی و حقوقدانان جنبش سبز...) متوفق القول جنایت 19 فروردین 90 را محکوم کردند. جنایتی چنین سعب را نمی توان محکوم نکرد. شایان ذکر اینکه در برخی از این پیامها از مجاهدین خواسته نشده که اشرف را ترک کنند، و در برخی دیگر به ماندگاری در اشرف تشویق نشده اند.

 

تشریح استراتژی

این تصمیم ساکنین اشرف است. اما مجاهدین بعنوان نیرویی مردمی Ùˆ سرنگونی طلب Ú©Ù‡ در پیچ Ùˆ خم پروسه سرنگونی نظام اسلامی فعال است، ملتزم به توضیح است Ú©Ù‡ چرا برای ماندگاری در اشرف اصرار دارد. حمایتهای خلقی از ساکنین اشرف افزایش Ù…ÛŒ یابد اگر مجاهدین اهداف کوتاه Ùˆ درازمدت خود برای ماندگاری در اشرف را تشریح کنند.  

در گردهمایی سال گذشته در پاریس سیاستمداران خارجی متعددی شرکت کرده و از مجاهدین حمایت کردند، اما هیچکدام از آنها نتوانستند از جنایت 19 فروردین 90 پیشگیری کنند. به این باور داشته باشیم که حمایت خلق ایران کم هزینه ترین، مطمئن ترین و پایدارترین حمایت است.

ظواهر امر بر این نکته تأکید دارد که شعار های زیبا و پایبندی جانفشانه به این شعار ها نتوانسته در پروسه سرنگونی عملا مؤثر واقع شود. آیا در ورای ظواهر امر، منطقی برای ماندگاری وجود دارد که مفهوم صلح حدیبیه و حسن را خارج از دستور کار نگاه می دارد؟ پرواضح است که من به مضمون آن دو ماجرای تاریخی اشاره دارم و میدانم موقعیت اشرف را نباید با شرایطی که در حدیبیه و زمان معاویه بود، یکسان دانست.

 

جنایت 19 فروردین 90 مجاهدین را موظف می کند تا با توضیح و تشریح روشن و شفاف، دلیل اصرار خود در ماندگاری در اشرف را بیان کنند. برای ماندگاری در اشرف نیروی انسانی، انرژی و زمان هنگفتی هزینه شده است، ظاهرا این انرژی می توانست در راستای خروج مجاهدین از لیست تروریستی و نتیجتا تسریع سرنگونی بکار گرفته شود. با توجه به آنچه در اشرف رخ داده، سیاستمداران و حامیان خارجی مجاهدین می بایست در این راستا حداکثر کوشش خود را بکنند.

 

Ø´Ú© ندارم Ú©Ù‡ اگر اسم مجاهدین از لیست خارج نشود، فاجعه انسانی 19 فروردین 90 در چشم اندازی نه چندان دور تکرار خواهد شد. اگر 11 نفر در مرداد 88 Ùˆ  36 نفر در فروردین 90 جانباختند (امکان جانباختن تعدادی از مجروحین بالا است)ØŒ در مصاف بعدی قتل عامی وصف ناپذیر خاک اشرف را برای همیشه رنگین خواهد کرد. باید برای پیشگیری از چنین قتل عامی راه حلی سیاسی فورموله شود.

 

مقصود خود را خلاصه می کنم. زمان آن فرا رسیده که تمام کوشش برای خروج نام مجاهدین از لیست تروریستی بکار گرفته شود. پیروزی در آن مصاف بسی سودمندتر و کم هزینه تر از آنچه در اشرف رخ می دهد، خواهد بود. رهایی مجاهدین از این برچسب، راه مؤاخذه حقوقی نوری مالکی به جرم جنایت علیه انسانهای بی سلاح را هم هموار می کند؛ و به ساکنین اشرف امکان سفر به خارج از عراق را می دهد.

 

هدف اصلی و غایی مجاهدین سرنگونی جمهوری اسلامی است.

 

باید کوتاه ترین مسیر انتخاب شود.

علی ناظر

19 فروردین 1390

---

[Post your comment]   [Totalt posted comments 0]    

Printable version  
Email it to a friend

ICE_Archive: 
Also from:  [علی ناظر]:



>  «خیانت سکوت» - بخش 1-3   

>  گامی دیگر به سوی راست میانه   

>  اعتصاب غذا Ùˆ گفتگویی دوستانه   

>  تعهد 92   

>  مارگزیده   

>  ارسال ترجمه متن « مردم آزاده جهان - فراخوان برای آزادسازی گروگانها»   

>  رنگ شکست استراتژیک رژیم   

>  استراتژی کلان Ùˆ انتظار معجزه از مجاهدین   

>  مدیریت محترم سایت پژواک   

>  نبردی نابرابر   

>  تغییر ماهیت جنگ طلبی   

>  از Ú†Ù‡ Ù…ÛŒ ترسند؟   

>  ما همان جمع پراکنده    

>  در ایران فردا   

>  دیدگاه دوباره Ù‡Ú© شد   

>  صفحاتی از زهر Ùˆ پاد زهر - اسلام سیاسی (4)   

>  از کاوه Ú†Ù‡ خبر؟   

>  صفحاتی از زهر Ùˆ پاد زهر - اسلام سیاسی (3)   

>  اشتباه محاسبه - کامل - بخش 1-11   

>  تلاش رذیلانه، محزون Ùˆ غیر اصولی   

>  نامه ای به خواننده   

>  یک اقدام Ùˆ خواست فوری   

>  آدرس عوضی یا نوشدارو پس از...   

>  خمپاره باران لیبرتی   

>  تیر هوایی در جنگ زرگری   

>  صفحاتی از زهر Ùˆ پادزهر – اسلام سیاسی (2)   

>  صفحاتی از زهر Ùˆ پادزهر – اسلام سیاسی (1)   

>  در حاشیه «اشتباه محاسبه»– «انصاف»   

>  اشتباه محاسبه – معین عمل«بختک» (بخش پایانی)   

>  اشتباه محاسبه – معین عمل «فرهنگ» (9)   

>  اشتباه محاسبه – مدیریت تغییر (8)   

>  اشتباه محاسبه – هزینه (7)   

>  اشتباه محاسبه – ارباب بی مروت، Ùˆ با مروت دنیا (6)   

>  اشتباه محاسبه - «اگر»های حاضر Ùˆ غایب (5)   

>  پس از 15 سال، از «فراکسیون اصلی» Ú†Ù‡ خبر؟   

>  اشتباه محاسبه – کاریسمای جنگ (4)   

>  اشتباه محاسبه - «ساده سازی، شبیه سازی» (3)   

>  اشتباه محاسبه – تبیین، Ø´Ú©Ù„ Ùˆ محتوا (2)   

>  اشتباه محاسبه - مفتی، مفتی (1)   

>  فشنگ Ùˆ موشک در راه خدا   

>  «خوشبختانه»   

>  انگار نه انگار   

>  تلاش رذیلانه   

>  بهره گیری رذیلانه   

>  بدرود Ùˆ تسلیت   

>  سنگ خارا – بخش اول-چهارم   

>  سنگ خارا – بخش چهارم - «اتهام»   

>  سنگ خارا – بخش سوم - «بحران عدم اعتماد»   

>  سنگ خارا – بخش دوم - «آسیب پذیری»   

>  سنگ خارا – بخش اول   

>  جبهه وسیع - بخش 1 -4   

>  اصولی کیست؟   

>  ناتوانی اپوزیسیون: «راه حل پيشگيرانه يا دگرديسي»   

>  سر Ùˆ ته یک کرباس   

>  زدند Ùˆ ما چیزی نگفتیم   

>  تهاجم   

>  پیام روشن Ùˆ نهفته موشک کاتیوشا   

>  بدهکار   

>  آمریکا، اشرف، طرح اروپا (حاشیه 1)   

>  آمریکا، اشرف، طرح اروپا (بخش چهارم)   

>  آمریکا، اشرف، Ùˆ طرح اروپا (پخش سوم)   

>  آمریکا، اشرف Ùˆ طرح اروپا (بخش دوم)   

>  آمریکا، اشرف، Ùˆ طرح اروپا (بخش اول)   

>  کمر غول   

>  خبر خوب؟   

>  رضا پهلوی Ùˆ «نافرمانی مدنی»   

>  حرمت قلم   

>  والسلام؟   

>  ناجی   

>  «عجیب» Ùˆ «غریب»   

>  ارزیابی ناقص از سی سال مبارزه   

>  سلام گرگ بی طمع نیست   

>  «علی ناظر، مرز سرخ تو کجاست Ùˆ چیست؟»   

>  با خودمان جدی باشیم   

>  چند خبر Ùˆ چند نکته   

>  جدا کردن «سر» از «بدنه»   

>  مدل چهارم   

>  سخنی با اساتید Ùˆ صاحبان کرسی   

>  «تروریستها» - بخش چهارم   

>  «تروریستها» - بخش سوم   

>  «تروریستها» - بخش دوم   

>  «تروریست»ها (بخش اول)   

>  زنده باد آزادی، زنده باد دموکراسی   

>  آقای رئیس جمهور اوباما   

>  مرز سرخ   

>  نیم درصدی، خس Ùˆ خاشاک، زردک Ùˆ خرس ها   

>  رکن چهارم در جبهه خلق   

>  معضل میز   

>  گردهمایی 18 ژوئن   

>  فصلی تازه   

>  آن صدای بی صدا   

>  پوزه بند   

>  این «پیروزی قضایی» نیست   

>  سینه زنهای گورکَن   

>  یاری رسانی برای پیشگیری از تکرار «سربرنیتسا»   

>  اگر مالکی Ú©Ú©ÛŒ در تنبان ندارد...   

>  اگر مالکی Ú©Ú©ÛŒ در تنبان ندارد...   

>  نگاهی به پیام دکتر کریم قصیم   

>  نگاهی به پیام دکتر کریم قصیم   

>  پاسخ صلیب سرخ
به نامه 330 «انسان» «مستقل»   

>  بحران انقلابي ØŒ فروپاشي، يا سرنگوني؟   

>  آزادي بيان در فرهنگ رب النوعي   

>  چشم انداز Ùˆ نقش رسانه ها بر مبناي ÙŠÚ© تحليل«گام بعدي»   

>  مذهب ستیزی یا مذهب زدایی   

>  تشدید بحران یا کنترل بحران؟   

>  جنگی آزادیبخش برای صلحی پایدار   

>  نظام ايدئولوژيک - تضاد تئوري Ùˆ پراتيک   

>  یک خبر مهم، یک برخورد سرد - (آذر 87)   

>  تعيين تکليف حقوقي مجاهدين   

>  چرا رهبر جا زد؟   

>  پیام یک شاعر، شعر Ùˆ شعار دانشجو   

>  تروريستها بيکار ننشسته اند، خاک ايران - آخرين خاک ريز   

>  زهر Ùˆ پادزهر   

>  اگر...   

>  هشدار به رهبران   

>  رهبر وضو نداشت   

>  هشدار به رهبران   

>  Ù…ÛŒ اندیشم، پس هستم   

>  دیگر دخالت در اشرف موضوعیت ندارد   

>  دیگر دخالت در اشرف موضوعیت ندارد   

>  گارد خود را پایین نیاوریم   

>  شرط لازم Ùˆ کافی   

>  دایه، دایه [سفر 8 روزه خامنه ای به کردستان]   

>  گفتگو با علی ناظر، پیرامون انتخابات دهم [23 خرداد 88]   

>  دیدگاه سوم – نگاهی به خیزش 88ØŒ بخش 1 - 3   

>  اصولی کیست - بخش 1 - 4   

>  جهت اطلاع   

>  عادت   

>  190190   

>  تناقض در پیام   

>  تکفیر   

>  چوب دو سر گُهی   

>  خر باباته   

>  مشکل رهبر بودن   

>  برای مدتی
برخی از ستونهای دیدگاه
از روز سه شنبه سوم ماه Ù…ÛŒ فعال نخواهد بود   

>  تشکر از 330 «انسان» «مستقل»   

>  خر باباته   

>  نامه به رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ   

>  نامه به رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ   

>  تست برنامه Û°Û³   

>  تست برنامه Û°Û²   

>  تست برنامه Û°Û±   

>  مشکل رهبر بودن   

>  چوب دو سر گُهی   

>  تکفیر   

>  تست ششم عنوان   

>  تست ایران اتمی   

>  تست برنامه   

>  وظیفه مبرم   

>  تست برنامه   

>  اعتماد شرطی Ùˆ عکس العملی   

>  جامه ات شویم شپشهایت کشم   

>  تناقض در پیام   

>  190190   

>  ثبت پیامها Ùˆ نظرها
در محکومیت کشتار ساکنین بی دفاع اشرف   

>  اقدام خیلی سیاسی   

>  عادت   

>  آقای کدیور مشکل شما چیست؟   

>  بهاران خجسته باد   

>  قزلحصار Ùˆ ضرورت تعیین گزارشگر ویژه   

>  شریک دزد Ùˆ رفیق قافله   

>  ژورنالیسم «بو»دار   

>  لجن مال کردن سایت کلمه؟   

>  یک گام به جلو، دو گام به عقب   

>  فراتر از باورهای سمبلیک   

>  اخاذی سیاسی   

>  پیام اسلامی   

>  از این «من» عُق ام Ù…ÛŒ گیرد   

>  Ú†Ù‡ سال بدی   

>  حرف کهنه ای Ú©Ù‡ تازه است   

>  دنیای خر تو خر جمهوری اسلامی   

>  3499   

>  شایعه «مرگ ظالمان»   

>  «عرب» Ùˆ «مسلمان»   

>  خر لنگ   

>  فرهاد دیدگاه هم رفت   

>  اگر بیل زنی ...ØŸ   

>  خودسری Ùˆ خود زنی   

>  خودسر   

>  عزیزم، رفیقم، ستار   

>  فاشیسم Ùˆ دو رویی   

>  فرود Ùˆ پرواز سوال برانگیز   

>  استمداد خانواده ابراهیمی برای نجات جان وحید   

>  ساختار Ø´Ú©Ù†ÛŒ   

>  ایرج عزیز   

>  آن کار دیگر Ù…ÛŒ کنند   

>  به نام آزادی   

>  ما Ùˆ جنگ طلبی   

>  دوران بلبشو
   

>  جهت اطلاع
نامه سرگشاده به هیلاری کلینتون   

>  حرمت انسانی!   

>  An Open letter to Mrs Hillary Clinton   

>  نامه سرگشاده به هیلاری کلینتون   

>  تبریک   

>  دموکراسی Ùˆ پاسپورت   

>  چند سوال از آقای محدثین   

>  در حاشیه گردهمایی پاریس - بخش چهارم   

>  در حاشیه گردهمایی پاریس - بخش سوم   

>  سخنرانی محرمانه معاون وزیر اطلاعات در مشهد، (آبان 1388)   

>  در حاشیه گردهمایی پاریس - بخش دوم   

>  دیدار «مثبت Ùˆ خوب» ایاد علاوی Ùˆ نوری مالکی   

>  در حاشیه گردهمایی پاریس – بخش اول   

>  هواداران طلبکار   

>  چادر   

>  صفحه خط دار   

>  1929   

>  تو کجا Ùˆ علی کجا   

>  صاحب مردهء صاحب مرده   

>  «دولت یهود»   

>  من در اقلیت هستم   

>  تا Ú†Ù‡ اندازه؟   

>  22 میانگین سیاسی 15 Ùˆ 30
بخش اول پیش زمینه   

>  «فرار به جلو» موسوی
   

>  اصل، «اصول» است   

>  رهبران ما، رهبران آنها   

>  دیدگاه [اطلاعیه مشترک]: اعدام جنایت کارانه ÛŒ پنج زندانی سیاسی را محکوم Ù…ÛŒ کنیم   

>  اعدام 5 زندانی سیاسی
جلاد ننگت باد   

>  نتیجه بحث آزاد   

>  مسئولیت ستونهای دیدگاه   

>  تا اطلاع ثانوی   

>  کدنویسی اخیر دیدگاه   

>  خودسانسوری؟   

>  خاکستر بر سر   

>  بحث آزاد   

>  زوج خوشبخت   

>  پرسش Ùˆ پاسخ
در باره «انتخابات» عراق Ùˆ پيامدهاى آن   

>  شکوائیه   

>  رضا پهلوی در مسیر بازگشت به اصل خود
   

>  خشنودی رژیم اسلامی، خشنودی آمریکا   

>  رفراندوم؟   

>  خامنه ای در Ú©ÙˆÚ†Ù‡ Ùˆ بازار   

>  تو Ú©Ù‡ سهل است عمر Ùˆ عثمان Ùˆ علی هم نتوانستند   

>  آمریکا جاده صاف Ú©Ù† رژیم اسلامی   

>  خود کرده را تدبیر نیست   

>  رئال پلیتیک «جبهه (وسیع) مردم» (بخش سوم)   

>  تضمین امنیت مجاهدین   

>  «جبهه (وسیع) مردم» Ùˆ چند ماده   

>  جبهه وسیع (بخش دوم) «جبهه مردم» یا «جبهه همبستگی ملی»؟   

>  جبهه وسیع (بخش اول) همبستگی آری، ولی...   

>  شعار همیشه زنده
آزادی، نان، کار، مسکن   

>  رژیم اسلامی علیه بشریت
جهان علیه رژیم همصدا Ù…ÛŒ شود   

>  کوتاه Ùˆ مهم   

>  پیام مسعود رجوی به رضا پهلوی   

>  باز 19 بهمن شد
   

>  گفتگوی تلفنی کوتاه   

>  برای ثبت مقالات خود تقاضای کد ورودی کنید   

>  با پوزش   

>  هشدار، مشکل فنی   

>  موازین دیدگاه از اول فروردین 1389   

>  چرا
در برابر تندر می ایستند
خانه را روشن می کنند
Ùˆ Ù…ÛŒ میرند؟   

>  مهم Ùˆ آموزنده همایش کوثر عناصر اطلاعاتی رژیم برای کنترل بحران؟   

>  ویژه نامه بحران 88
   

>  ویژه نامه بحران 88   

>  یک پیام، یک التزام، یک بایست   

>  قتل علی موسوی   

>  منتظری ستیزان   

>  جراحی   

>  هراس از حسینعلی منتظری   

>  هشدار – ویروس   

>  حسینعلی منتظری درگذشت   

>  انحراف اذهان از بحران فروپاشی   

>  هراس تمامیت خواهان
از زنده شدن شعار «مرگ بر خمینی»   

>  مرگ بر خمینی   

>  نظریه پرداز   

>  16 آذر جرقه Ù…ÛŒ زند
گردآوری اخبار لحظه به لحظه   

>  مواجهه آزادیخواهانه Ùˆ دموکراتیک؟   

>  دیدگاه: بریتانیا به دنبال درگیری نیست   

>  دیدگاه: دستگیری 5 شهروند بریتانیایی در خلیج فارس   

>  مردم قدرناشناس   

>  پیام مسعود رجوی Ùˆ تعیین تکلیف Ùˆ فرجام نهایی   

>  دولت سایه   

>  سرکوب در داخل، قتل عام در خارج؟   

>  «گیر» دادن به موسوی – در پاسخ به فرهاد مهدوی   

>  سه سیزده Ùˆ یک بیانیه   

>  13 آبان، موضعگیری ها   

>  هفته
بی ظرفیت ها
و بی ظرف ها
   

>  بحران زا Ùˆ بحران زی   

>  حمله به سپاه Ùˆ قتل 60 پاسدار   

>  فتوایی Ú©Ù‡ خمینی Ùˆ خامنه ای هم نداده اند   

>  ساعت 5:30 بامداد امروز بهنود شجاعی اعدام شد   

>  کس نخارد پشت من....   

>  دو رفیق   

>  بند ناف
   

>  یادداشت سه روز اخیر   

>  دیدگاه در حال بازسازی است   

>  هتاکی به رنگ سبز   

>  میان ماه من تا...   

>  سرفصل اخبار - راه پیمایی روز قدس   

>  سیاست خارجی   

>  10000   

>  راهکاری بهتر؟   

>  پاسخ عفو بین الملل پیرامون دکتر محمد ملکی   

>  من اینجا ایستاده ام   

>  ستون نظرهای سایت دیدگاه   

>  دوست عزیز   

>  تفاوت دو اخلاق   

>  انتقاد همراه با راهکار – در حاشیه نوشتار اسماعیل وفا یغمایی   

>  بازخوانی یک گزارش خبری
در حاشیه مراسم تودیع Ùˆ معارفه   

>  الزایمر سیاسی   

>  تست ستون بحران فروپاشی   

>  تست - ستون بیانیه، پیامها، فراخوان، گردهمایی   

>  پایه ریزان فرهنگ سرکوب   

>  گفتگو با کریم قصیم   

>  دیدگاه سوم – بخش سوم   

>  تست   

>  فراخوان در حمایت سریع Ùˆ فوری از جان Ùˆ حرمت انسانی ساکنان قرارگاه اشرف   

>  تست   

>  Iran s Crises Site - English   

>  بنام آزادی انسان - تحلیلی از بحران برآمده از 11 سپتامبر [بولتن بحران]   

>  بولتن بحران جایگزین سایت دیدگاه   

>  تودهنی سیستماتیک به یاوه سرایان   

>  نامهء سرگشاده به مریم رجوی   

>  سایت های هواداران مجاهدین، علی ناظر را افشا Ù…ÛŒ کند   

>  تأمل Ùˆ تفسیر با شما   

>  «زهر» Ùˆ «پادزهر»   

>  بولتن انگلیسی - آزمایشی   

>  بولتن فارسی - آزمایشی   

>  بولتن بحران   

>  بولتن بحران   

>  حل معادلهء چند مجهولي   

>  چرا فراخوان   

>  فراخوان   

>  جنگ Ùˆ صلح شيرين عبادي   

>  پيام مسعود رجوي، پيامي براي ديگران   

>  خبر فوري حملهء عوامل رژيم با قمه به معترضان   

>  فعاليت ستون نظر کاربران   

>  نامه دفتر نخست وزير (توني بلر) Ùˆ وزارت خارجه انگليس به کاربران ديدگاه [متن انگليسي]   

>  پاسخ دولت انگلستان به کاربران سايت ديدگاه (سايت بحران)   

>  بدون صغري Ùˆ کبري   

>  آدرس غلط   

>  34 منهاي 1   

>  مجاهدين Ùˆ تکرار مکررات   

>  نظري ناروا در باره «بيدي Ú©Ù‡ نمي لرزد»   

>  بدون تفسير   

>  پاپوش   

>  متکي بر دغلکاري يا باور مذهبي   

>  گُل بود به سبزه نيز آراسته شد   

>  اتومات شدن
ستونهاي يادداشت روز Ùˆ يادداشت هفته   

>  Ø´Ú©Ù„ Ùˆ محتوا [فني]   

>  اولين پروژهء سايت بحران به پايان رسيد   

>  نامه به توني بلر پيرامون بحران جاري [همراه با ليست امضاي دريافتي]   

>  ÙŠÚ© نرم افزار مسوول سايت ديدگاه شد   

>  ديدگاه در 9 ماه آينده   

>  پايان نامه – انتقال تجربه
   

>  ياداشت روز   

>  خنديد   

>  هر پديده اي عمري دارد   

>  يادداشت هاي روز ديدگاه   

>  ديدگاه هرچقدر پول بدهد آش مي خورد   

>  نقض قوانين کپي رايت پيگرد قانوني دارد   

>  تروريستها بيکار ننشسته اند، خاک ايران - آخرين خاک ريز   

>  فراسوي ديدگاه
به سوي اتومات شدن کامل   

>  توبه بي توبه   

>  اگر او مادر من بود   

>  28 سال جنايت، 28 سال مبارزه Ùˆ مقاومت
حکومت اسلامي، فصل لاله ريزان خلق ايران   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  بي بي سي را Ú†Ù‡ مي شود؟   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  27 سال دروغ، 27 سال خيانت، 27 سال جنايت
27سال مبارزهء سرنگوني طلبانه   

>  من هستم چون مبارزه مي کنم. رژيم هست، چون...   

>  Ú†Ù‡ زشت   

>  «يادداشت روز»   

>  گام اول براي حملهء نظامي به ايران   

>  موازين Ùˆ راهکار براي ستون نظر کاربران   

>  موازين Ùˆ راهکار براي ستون نظر کاربران   

>  نه، اينطوري نمي شود!   

>  نه، اينطوري نمي شود!   

>  شرایط Ùˆ نحوهء ثبت‌نام در بخش دیدگاه کاربران   

>  اعدام صدام - بربريت لخت Ùˆ عور   

>  «مي توان Ùˆ بايد»
نامهء سرگشاده به مسوولين
کميسيونهاي شوراي ملي مقاومت   

>  آغاز هشتمين سال فعاليت ديدگاه
   

>  1737   

>  لطفا نام Ùˆ نام خانوادگي نظر دهنده قيد شود   

>  تقلب، تخلف، رأي سازي، فرهنگ آخوندي   

>  نه! کافي نيست   

>  حذف نام مجاهدين از ليست تروريستي   

>  کارت رژيم سوخت   

>  آخرين وداع   

>  جملات پراکنده   

>  براي سرنگوني بايد اين اسب را لنگ کرد   

>  مرحلهء دوم اتومات شدن ديدگاه   

>  ميز متقلب ها   

>  پيام هميشگي استعمارگر پير   

>  قُرُم...قُرُم...قُرُمساق   

>  لينک به چند سايت - مدافعان حقوق بشر   

>  دفاع از مدافعین آزادی   

>  مسئووليت پذيري   

>  دفاع از مدافعين آزادي   

>  ÙŠÚ© گام کيفي براي مريم رجوي Ùˆ يارانش   

>  زن در زندان
علي ناظر   

>  سؤالات انحرافي بي بي سي   

>  «ترورريستي» Ú©Ù‡ تروريست نيست، ترورريستي Ú©Ù‡ تروريست هست، Ùˆ آنکه ترور مي کند   

>  ديدگاه در راستاي اتومات شدن
ستون دیدگاه کاربران   

>  عبرت بگيريد   

>  منافق   

>  نامهء کاربران ديدگاه   

>  دو نکته   

>  نامهء کاربران ديدگاه – شمارهء3 منتشر شد   

>  نامهء کاربران ديدگاه شمارهء 2   

>  عليه حملهء نظامي به ايران
ودر حمايت از
مراعات دقيق حقوق ايرانيان پناهنده در عراق   

>  نامهء کاربران ديدگاه – شمارهء 1 - منتشر شد   

>  Ùˆ باز کُشتند   

>  پيامي به اپوزيسيون   

>  نامهء کاربران ديدگاه – شمارهء صفر   

>  خطر نزديک Ùˆ دعا واجب   

>  دعوت به همکاري Ùˆ ارسال مطلب ويژه براي «سوژه نامهء ديدگاه»   

>  تغييرات شکلي در ديدگاه   

>  5=2+2   

>  بد Ùˆ بدتر
   

>  اگر...   

>  جنگ يا صلح، واقعيت يا سراب   

>  فقط چند جمله   

>  «صداي رسا»   

>  مسوول ستون   

>  سايت بحران Ùˆ نگاهي به «نظر» کاربران   

>  چشم انداز Ùˆ نقش رسانه ها بر مبناي ÙŠÚ© تحليل   

>  گام بعدي   

>  خلط مبحث   

>  در بارهء ستون تازه ترين مطالب   

>  درد دل
   

>  انفجار اتوبوس شهري حامل كارگران قرارگاه اشرف توسط رژيم پليد آخوندي 13 شهيد Ùˆ 15 مجروح برجاي گذاشت   

>  عقب نشيني رژيم Ùˆ درسي Ú©Ù‡ بايد مرور کنيم   

>  زن عليه استبداد - سوال يا پاسخ؟   

>  زن عليه استبداد - سوال يا پاسخ؟   

>  P.O. Box   

>  سومين پيام فيض مهدوي
چند لحظه پيش دريافت شد   

>  3 روز ديگر، جنايتي ديگر
فيض مهدوي
توطئهء وزارت اطلاعات – نگاهي شکاکانه   

>  1000 «نه» به نمايندگي «خلق در زنجير»   

>  4 روز ديگر، جنايتي ديگر
پيام دوم [جديد] از ولي الله فيض مهدوي (شنيداري)   

>  5 روز ديگر، جنايتي ديگر
چگونه اعتراض خود را به اطلاع رسانه ها، مجامع بين المللي Ùˆ مدافع حقوق بشر برسانيم؟   

>  فقط ÙŠÚ© هفته - گام بعدي   

>  وقتي امضا امضا نيست   

>  متن Ùˆ لينک به فراخوان به سه زبان فارسي، انگليسي، فرانسوي - [8 روز تا تاريخ اعدام فيض مهدوي]   

>  فراخوان ديدگاه - سخن کوتاه   

>  بار دیگر جنایتی دیگر   

>  14 روز تا اعدام ولي الله فيض مهدوي
شمارهء معکوس آغاز مي شود   

>  ديدگاه به کجا مي رود؟   

>  اول ماه مه گرامي باد؟ - تصوير   

>  با تشکر از حمايت شما   

>  شيرين عبادي: ما تا آخرين قطره خون خود از ايران دفاع مي‌‏كنيم   

>  انگولک نکنيد، انتخابات نزديک است   

>  جان ولي الله فيض مهدوي در خطر است   

>  نترسيد
ديدگاه فقط ÙŠÚ© سايت است   

>  ديدگاه جاي گردگيري هاي بين اپوزيسيون نيست   

>  مردم «شاه کليد اصلي»
در پاسخ به نقد محمد آسنگران   

>  آزادي بيان Ùˆ انديشه
پيش Ùˆ پس از سرنگوني   

>  آزادي بيان در فرهنگ رب النوعي   

>  سه سخنراني، ÙŠÚ© نتيجه   

>  اگر به مرگ من اميد بسته اي
تا نهايت نشاندنت به خاک
زندگانيم دراز باد
   

>  ديدگاه موقتا «به روز» نخواهد شد   

>  درگذشت خانم فرنگيس ميرزاخانلو مادر رفيق عزيزمان بهرام رحماني   

>  تحميل ديپلماتيک   

>  اشکال تکنیکی موقتی دیدگاه   

>  عشق به آزادي، نفرت از رژيم   

>  نگراني ايرانيان Ùˆ خواست هاي ما   

>  تغيير رفتار، شرط مطلوب سازش با رژيم؟ - سخن کوتاه   

>  خطرات بيمارزاي همبستري با رژيم - سخن کوتاه   

>  ÙŠÚ© هفته تا فاز جديد - سخن کوتاه   

>  سکوت معني دار   

>  الملک يبقي مع الکفر Ùˆ لا يبقي مع الظلم   

>  عواقب، خسارات Ùˆ تلفات [گزاذش انستيتوي تحقيقاتي آکسفورد]   

>  شعار محوري ديدگاه - پاسخ به يادداشت هفته عاطفه اقبال   

>  نردبان   

>  «صبح هاى مدرسه» - تصوير دلهره اى پنهان   

>  الويت   

>  بلوف اول - از تعارف Ú©Ù… کُن Ùˆ بر مبلغ افزا   

>  بازيکنان - ميز سه بُعدي سياست   

>  کارت شناخت - ديدگاه تحليلي   

>  کارت زمان - ديدگاه اپورتونيستي   

>  کارت شرف - ديدگاه رهائي بخش   

>  کارت ميهن پرستي - ديدگاه شووينيستي   

>  کارت آزادي انديشه - ديدگاه دگرانديش   

>  کارت سانسور Ùˆ اختناق - ديدگاه فاشيستي   

>  کارت همبستگي ملي - ديدگاه مترقي   

>  کارت احمدي نژاد - ديدگاه سرکوبگر   

>  کارت آلترناتيو - ديدگاه مردمي   

>  کارت اتمي - ديدگاه سياسي   

>  ويژه نامهء ديدگاه - فروردين 1385   

>  Ú¯Ù… گرده راه   

>  دو دو تا چهار تا - «باورها»، «مسوول» Ùˆ «مسووليت پذيري»   

>  «روشنفکر سرگردان در قهوه خانه»   

>  54 به 3   

>  چند تغيير در ستون کاربران   

>  هشدار به کاربران ديدگاه - ويروس   

>  ديدگاه هفت ساله شد - اما نه به مرغوبي شراب هفت ساله   

>  تفاوت «ما» با آلماني ها   

>  موازين ثبت نظر در ستون نظر کاربران   

>  دو انتقاد به ديدگاه همراه با پاسخ   

>  سالگرد اعدام حسين فاطمي   

>  نظر کابران - نظر هدایت اشتری لرکی Ùˆ پاسخ علي ناظر   

>  نظر کابران - نظرناصر فرزانه Ùˆ پاسخ علي ناظر   

>  بلژيك - بروكسل- ميدان شومان   

>  مقايسه دو موضع   

>  تروريسم Ùˆ سکوت ما   

>  دشمن مشترک   

>  بررسي اجمالي دو همه پرسي سايت ديدگاه   

>  چند کلام با کاربران ديدگاه - 1   

>  علی ناظر لطفا پاسخ دهید! - همراه با پاسخ به سوالات Ø­. قهرمان   

>  يادداشت هاي پراکنده 2   

>  دفاع از حقوق بشر در اين پيچ سخت تاريخي   

>  يادداشت هاي پراکنده   

>  درود   

>  چرا از مادر رضايي پوزش مي خواهم؟   

>  آن روز «من» کجا خواهم بود؟   

>  گفتگوي علي ناظر با فريبا مرزبان   

>  حالا چي؟   

>  آيا سايـت 60 ميليون دات کام يادش رفته، يا کارش اين است؟   

>  تقابل دو متضاد - بخش هشتم - گُل يا گلوله؟   

>  «نظر دهيد»   

>  تقابل دو متضاد - بخش هفتم - ديپلماسي سرنگوني، همخوابگي با جهانخواران   

>  محمود احمدي نژاد به ضرب ÙŠÚ© گلوله به قتل رسيد - فرض کنيم اين خبر درست باشد، حالا چي؟   

>  تقابل دو متضاد - بخش 6 – رهبرخاص   

>  تقابل دو متضاد - بخش پنجم - رژيم، اپوزيسيون Ùˆ «اما» ها   

>  تقابل دو متضاد - بخش چهارم - اپوزيسيون در تضاد با خود   

>  تقابل دو متضاد - بخش سوم – اپوزيسيون   

>  تقابل دو متضاد - بخش دوم - تعيين تکليف   

>  تقابل دو متضاد - بخش اول - ÙŠÚ© تصوير کلّي   

>  ستون نکته هاي سايت ديدگاه فعال شد   

>  دو دو تا چهار تا   

>  گفت، بايد گفت   

>  به بهانه 17 ژوئن - سوالي از ديدبان حقوق بشر: Ú©ÙŠ ظالمه، Ú©ÙŠ مظلوم؟   

>  «نازني» اگر محابا کني   

>  روزه ÙŠ گنجشکي   

>  روزه ÙŠ گنجشکي   

>  خر همان خر است فقط پالانش عوض شده   

>  سخني با پشت پرده اي هاي بي هويت   

>  آگاهي از مواضع ديگران   

>  آينه   

>  فرح کريمي - دستگيري Ùˆ بازجويي نماينده پارلمان هلند در فرودگاه تهران   

>  نظر کاربران ديدگاه بر راه حل من ارجحيت دارد - ديدگاه سايت شماست   

>  کپي رايت را رعايت کنيم   

>  بر يهود Ú†Ù‡ گذشت؟   

>  جرم شان چيست؟ بهايي گري   

>  گفتگوي علي ناظر با ايرج مصداقي - بخش اول   

>  خانمک رجوي سايه سعيدي سيرجاني   

>  پیرامون خبر قبلی در مورد احضار وبازجویی " محمد رضا فتحی"   

>  چند سوال از چند حقوقدان، فعال حقوق بشر Ùˆ امضا کننده بيانيه «در همسويي با بيانيه 565 نفر»   

>  گفتگوي علي ناظر با بصير نصيبي (بخش دوم Ùˆ آخر)   

>  ÙŠÚ© نامه کوتاه از ÙŠÚ© کارگر دردمند، Ùˆ پاسخ کوتاه ديدگاه   

>  ژان پل دوم در گذشت، خدايش بيامرزدش، اما...   

>  به بهانه دستگيري مظلومي راد   

>  گفتگوي علي ناظر با بصير نصيبي (بخش اول)   

>  گفتگوى على ناظر با اسماعيل وفا يغمائى - (بخش سوم)   

>  نامه منشه امير (راديو اسرائيل) به ديدگاه Ùˆ پاسخ کوتاه علي ناظر   

>  ويژه نامه مارس - حمله آمريکا - فرضي محال   

>  حمله احتمالي آمريکا به ايران   

>  زردي من از تو، سرخي تو به گونه ÙŠ کودکان خياباني   

>  گفتگوى على ناظر با اسماعيل وفا يغمائى - بخش دوم   

>  گفتگوي علي ناظر با اسماعيل وفا يغمائي - بخش اول   

>  واقعيت انفجار در بوشهر   

>  چرا ديدگاه 18 ساعت فعال نبود؟   

>  Ú†Ùˆ ايران نباشد تن من مباد، بدين بوم Ùˆ بر زنده ÙŠÚ© تن مباد   

>  پاسخي کوتاه به آقاي صادقي نيا - تجربه آموزي   

>  دموکراتم اما نه اينقدر   

>  يادداشت هفته - حق پناهندگي   

>  ناهيد رياضي نامزد عضويت در پارلمان دانمارک   

>  تبعيديان ايراني، در کنار عطاالله مهاجراني   

>  شانتاژ - يادداشتي بجاي يادداشت هفته   

>  دزد   

>  پاسخي کوتاه به تعداد زيادي اي ميل   

>  تماس با ديدگاه   

>  به نام آزادي   

>  بحث روز: قلم سرخ، زبان سرخ، خط سرخ   

>  پاشنه آشيل   

>  انقلاب فرهنگي   

>  پيشگفتار ماهنامه ديدگاه - شهريور   

>  پيشگفتار ماهنامه ديدگاه - مرداد   

>  پيشگفتار ماهنامه ديدگاه - تير   

>  پيشگفتار ماهنامه ديدگاه - خرداد   

>  پيشگفتار ماهنامه ديدگاه - ارديبهشت   

>  انسان در نظام ايدئولوژيک - تضاد حرف Ùˆ عمل*- بخش اول   

>  پيشگفتار ماهنامه فروردين 1383   

>  خدا را شکر Ú©Ù‡ به کلاس اول آمديم   

>  رفراندوم- طرح شوراي ملي مقاومت   

>  برخورد کليشه اي -2   

>  خود کرده را تدبير نيست   

>  Ú¯Ù„ دقيقه 91 مجاهدين   

>  تفاوت مريم رجوي با اکبر گنجي، عبدالله نوري، Ùˆ..   

>  تير دروازه   

>  جام زهر اتمي   

>  مصدق دوم   

>  برخورد کليشه اي -1   

>  بحران انقلابي ØŒ فروپاشي، يا سرنگوني؟   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -پاسخ به چند نکته   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -7/8   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -6   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -5   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -4   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -3   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -2   

>  مجاهدين خلق - امر به وظيفه يا امر به نتيجه -1   

>  تداوم   

>  رفراندوم آري، اما پس از   

---

[Posted comments]

No press releases currently available