Iran's Crises Unfolded  
IranCrises
 
Sunday 3 December 2023
HOME
NEWS
ANALYSIS
INTERVIEW
POLITICS
SOCIAL
STATEMENTS
ECONOMY
SEARCH

������������� �����������������


مدل چهارم
[ علی ناظر]
[Source: سایت بحران]


شورشیان لیبی به طرابلس رسیدند، و طولی نخواهد کشید که رژیم لیبی سرنگون شود.

 

در این رابطه، نیروهای مخالف رژیم اسلامی، سرنگونی رژیم قذافی را گوناگون ارزیابی کرده اند. آقای مسعود رجوی با پیامی گفته است Ú©Ù‡ «Ø§Ø±ØªØ´ آزادیبخش پیروز شد»ØŒ خانم مریم رجوی در پیامی «Ø¨Ù‡ مردم Ùˆ ارتش آزادیبخش ملی لیبی» تبریک گفته است. حزب کار (توفان) در مطلبی Ù…ÛŒ نویسد «Ø¨Ù…باران ناتوعامل اصلی فروپاشی رژیم معمرقذافی»ØŒ یک دنیای بهتر در «Ø¨Ø¹Ø¯ از قذافی» (سرمقاله شماره 217) خود هشدار Ù…ÛŒ دهد «Ù…یلیتاریسم بی آبرو Ùˆ آدمکش در پایان دوره بوش امروز در دوره اوباما "ناجی" Ùˆ "بشردوست" میشود Ùˆ به امید Ùˆ تحرک جریانات پرو غربی در اپوزیسیون کشورهای اختناق Ùˆ اسلام زده تبدیل میشود.» Ùˆ بالاخره بهرام رحمانی در یادداشت روز دیدگاه خاطر نشان Ù…ÛŒ کند «Ø±Ù‡Ø¨Ø±ÛŒ نیروهای مخالفین دست کسانی است Ú©Ù‡ تا شش ماه پیش در خدمت دیکتاتور بودند Ùˆ در این 42 سال در همه جنایات سرهنگ قذافی سهیم اند.» این یادآوری، من را به یاد رهبران «Ø¬Ù†Ø¨Ø´ سبز سیدی» Ù…ÛŒ اندازد.

 

همانطور Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ دانیم جهانخواران برای خاورمیانه «Ù†Ù‚شه راه» دارند. بخشی از این «Ù†Ù‚شه» هُل دادن این کشورها به سوی «Ø±Ø§Ø³Øª میانه» Ùˆ «Ù…ردمسالاری دینی» است (به «Ù¾ÛŒØ§Ù… اسلامی» 24 بهمن 89ØŒ از همین نگارنده مراجعه شود). پس از گیر کردن در باتلاق افغانستان Ùˆ عراق، جهانخواران به آزمایش چند مدل جدید متوسل شده اند. مدل مصر Ùˆ تونس، مدل لیبی، Ùˆ مدل سوریه (با توجه به پارامتر همسایگی با اسرائیل Ùˆ حمایت از سوی جمهوری اسلامی). شورشها در بحرین Ùˆ یمن خارج از این سه مدل نیستند. Ùˆ آنچه در گرجستان، قرقيزستان، Ùˆ اوکراين رخ داد، Ø´Ú©Ù„ÛŒ از مدل مصر Ùˆ تونس است.

یکی از اهداف، بازتعریف نقش نیروهای «Ø§Ø³Ù„امی» در راستای تضمین منافع غرب در خاورمیانه است. هژمونی این نیروها قرار است Ú©Ù‡ حفظ شود.

 

در تغییری Ú©Ù‡ «Ø§Ø¹Ù…ال خشونت» بخشی از آن باشد، خونریزی غیرقابل اجتناب است. نمی شود انقلاب کرد Ùˆ از دماغ کسی خون نریزد. در انقلاب Ùˆ تغییر از پایین، خشونت، خرابی Ùˆ ویرانی پرهیزناپذیر است، چرا Ú©Ù‡ دیکتاتور نمی خواهد قدرت Ùˆ حکومت را رها کند، Ùˆ با توسل به خشونت، مردم را به عکس العمل (همگون) وادار کرده Ùˆ در نتیجه از کشته پشته ساخته Ù…ÛŒ شود. هر Ú†Ù‡ جمعیت کشور بیشتر باشد، هرچه رژیم جانی تر باشد، Ùˆ هرچه توافق میان جهانخواران در محکوم کردن رژیم دیرتر انجام شود، خونریزی بیشتر خواهد بود. اینها واقعیات دردناکی هستند Ú©Ù‡ مردم ستمدیده خاورمیانه با آن مواجه بوده Ùˆ هستند.

 

در مدل لیبی جهانخواران به توافقی نسبی رسیده اند Ú©Ù‡ در حد امکان با حملات هوایی زیرساختارهای کشور را آنگونه ویران کنند Ú©Ù‡ آینده لیبی به آنها وابسته بشود (رسانه ها این حملات را گزارش نمی کنند. تاکنون بیست هزار حمله توسط ناتو علیه لیبی صورت گرفته است.). Ùˆ در زمین، با پشتیبانی لجستیکی از نیروهای «Ù…ردمی»ØŒ غرب این نیروها را در حمله Ùˆ ضد حمله، شهر به شهر Ùˆ Ú©ÙˆÚ†Ù‡ به Ú©ÙˆÚ†Ù‡ یاری برسانند. نتیجه اینکه، ناتو پس از کشته شدن تعداد بیشماری از شهروندان بی دفاع Ùˆ غیر مسلح پیروز Ù…ÛŒ شود. به گزارشهای تصویری دقت کنیم، خانه ای نیست Ú©Ù‡ مورد اصابت گلوله قرار نگرفته باشد. تمام این خانه ها، خیابانها، شهرها، بیمارستانها Ùˆ مدارس Ùˆ زیرساختار ها باید تعمیر شوند. پول نفتی Ú©Ù‡ باید برای پیشرفت 8 میلیون مردم لیبی خرج شود، خرج بازسازی کشور Ù…ÛŒ شود. مردم لیبی، مصر، تونس، سوریه Ùˆ خلاصه خاورمیانه سرشان به بازسازی کشور ویران شده شان گرم Ù…ÛŒ شود، Ùˆ خوشحال از اینکه آزاد شده اند، منافع نفتی را به جیب جهانخواران واریز Ù…ÛŒ کنند. مردم لیبی، همچون مردم عراق Ùˆ افغانستان سالها از بیماری های مرتبط به این بمبارانها رنج خواهند کشید. سقط جنین، سرطان، بیماریهای مسری، حداقل آسیب این بمبارانها خواهند بود.

 

اگر چشمهایمان برای لحظه ای (فقط برای لحظه ای) بر تمام این کشته ها، Ùˆ خرابی ها، Ùˆ ضرورت بازسازی ها ببندیم، شاید بتوانیم خود راضی کنیم Ú©Ù‡ این خونریزی Ùˆ ویرانی را «Ø¨Ù‡Ø§ÛŒ آزادی» بخوانیم. بهایی سنگین Ùˆ گران، اما بهایی Ú©Ù‡ خلق ستمدیده، خلق در زنجیر باید بپردازد تا «Ø¢Ø²Ø§Ø¯» شود. این «Ù¾Ø±Ø¯Ø§Ø®Øª»ØŒ این «Ø¨Ù‡Ø§» اما زمانی ارزش دارد Ú©Ù‡ بتوانیم به «Ù†ØªÛŒØ¬Ù‡» مطمئن باشیم. مطمئن باشیم Ú©Ù‡ این «Ø§Ù†Ù‚لاب» Ùˆ «Ø§Ù†Ù‚لابی گری»ØŒ به نظامی دموکراتیک، مردمی Ùˆ پارلمانتری منجر Ù…ÛŒ شود. Ùˆ مردم بر مردم حکومت خواهند کرد.

 

Ù…ÛŒ خواهم تأکید کنم Ú©Ù‡ هدف «Ø³Ø±Ù†Ú¯ÙˆÙ†» کردن رژیم ها نیست، هدف «Ø¢Ø²Ø§Ø¯ÛŒ» Ùˆ «Ø¯Ù…وکراسی» است.  Ùˆ این «Ù‡Ø¯Ù» زمانی تیز Ùˆ برّا مشخص Ù…ÛŒ شود Ú©Ù‡ بدانیم Ú†Ù‡ Ù…ÛŒ خواهیم، Ùˆ نه اینکه Ú†Ù‡ نمی خواهیم. به رسانه ها دقت کنیم، این روزها همه از «Ø´Ø§Ø¯Ø±ÙˆØ§Ù† بختیار» صحبت Ù…ÛŒ کنند، اینکه او «Ù¾Ø§Ø¯Ø²Ù‡Ø±» نظام مذهبی بود.به ناگاه با حسرت به گذشته نگاه Ù…ÛŒ کنیم.به آرمانها بازنگری Ù…ÛŒ کنیم. اصل Ùˆ اصول را فدای رسیدن به اهداف کوتاه مدت کرده ایم.  این بلبشوی فکری، Ùˆ این جای دروازه را عوض کردن ها، نتیجه این است Ú©Ù‡ نمی دانیم Ú†Ù‡ Ù…ÛŒ خواهیم. «ÙÙ‚Ø· رژیم برود، هرچه بیاید، هرطوری بیاید خوب است». مگررژیم شاه سرنگون نشد؟ آیا مردم آزاد شدند؟ چرا به جایگاهی رسیده ایم Ú©Ù‡ «Ù‡Ø¯Ù»Ù…ان رو Ú©Ù… کردن شده است؟ «Ù‡Ø¯Ù» این نیست Ú©Ù‡ بگوییم ما سرنگونی طلبان گفتیم رژیم خمینی را سرنگون Ù…ÛŒ کنیم Ùˆ کردیم. هدف تغییری ریشه ای Ùˆ رهایی بخش است، Ùˆ نه فقط «ØªØºÛŒÛŒØ±». اگر به دنبال «ØªØºÛŒÛŒØ±» خشک Ùˆ خالی Ùˆ پوچ هستیم Ú©Ù‡ «Ø³Ø¨Ø² سیدی» وجود دارد، برویم به آنها بپیوندیم.

 

این ارتش آزادیبخش لیبی نبود Ú©Ù‡ پایه های حکومت قذافی را به لرزه درآورد – ناتو بود. اگر تبریکی هست، باید به ناتو گفت. ارتش آزادیبخش پیروز نشد،بمباران ناتو پیروز شد. بنا به تعاریف ساده، ارتش آزادیبخش لیبی، ارتش خلقی نیست، چرا Ú©Ù‡ ارتشی وابسته است. اصلا «Ø§Ø±ØªØ´» به معنی واقعی کلمه، نیست چرا Ú©Ù‡ نیرویی غیر منسجم است. دولت موقت (آلترناتیو) لیبی دولتی مستقل Ùˆ ملی نیست. اصلا «Ø¯ÙˆÙ„ت» نیست، Ùˆ آنچه Ú©Ù‡ هست، وابسته است. چند روز پیش رئیس ستاد همین دولت موقت به دست همین «Ø§Ù†Ù‚لابیون» به قتل رسید. آنچه در لیبی اتفاق افتاد نتیجه یک «Ø§Ù†Ù‚لاب» نیست، بلکه نتیجه «Ø´ÙˆØ±Ø´» است. اینها شورشیانی (Ùˆ نه انقلابیونی) هستند Ú©Ù‡ پیروز شده اند.   Ø¯Ø± بهترین شق آن، مردمی ستمدیده Ùˆ جان به دهان رسیده ای هستند Ú©Ù‡ شوریده اند. از 23 اوت 2011ØŒ وقتیکه فکر «Ù†ÙØªÚ†ÛŒ ها» راحت شد Ú©Ù‡ گلوگاه باز شده است Ùˆ رژیم قذافی در حال سقوط است، قیمت نفت هم سقوط کرد. این جنگ، Ú©Ù‡ با همت مردم (قبیله های مختلف لیبی) به ثمر رسیده است، یک «Ù‡Ø¯Ù کوتاه مدت» داشت، به دست گرفتن گلوگاه دریایی، Ùˆ یک «Ù‡Ø¯Ù دراز مدت» - وابسته کردن تونس، لیبی Ùˆ مصر تحت لوای «Ø§Ø³Ù„ام». آینده لیبی به همان تاریکی خواهد بود، Ú©Ù‡ گذشته Ùˆ حال آن است.

 

به ایران بازگردیم و این سوال که آیا مدل لیبی را می شود در ایران بکار برد؟

مدل لیبی، برای لیبی Ú©Ù‡ همیشه از تنش بین قبیله ای رنج Ù…ÛŒ برده، Ùˆ بالاخره جمعیتی Ú©Ù… Ùˆ پراکنده دارد، Ùˆ زیر ساختارهای آن برای «Ø­Ø¯Ø§Ù‚Ù„» برنامه ریزی شده، را نمی توان برای سرنگونی جمهوری اسلامی پیاده کرد. تشخیص مشخص از شرایط مشخص را از یاد نبریم. بخاطر نفرتی Ú©Ù‡ از رژیم اسلامی داریم، برای ویرانی ایران هورا نکشیم. این مردم هستند Ú©Ù‡ بایستی در درون ایران Ùˆ به دست پرتوان فرزندان خود، تمامیت رژیم اسلامی را به زیر بکشند، Ùˆ نظامی جایگزین کنند Ú©Ù‡ دیگر به آیات قران متوسل نشود. به قتل Ùˆ جنایت متوسل نشود. حرف آخر را رهبر نزند. پارلمانی داشته باشد Ú©Ù‡ به اصل آزادی بیان Ùˆ مطبوعات احترام Ù…ÛŒ گذارد Ùˆ علیه رکن چهارم (مطبوعات) قانون تصویب نمی کند. این آن چیزی است Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ خواهیم. سرنگونی زمانی معنی پیدا Ù…ÛŒ کند Ú©Ù‡ بدانیم کجا ایستاده ایم. این «Ù‡Ø¯Ù آرمانی» را به معامله Ùˆ مذاکره نگذاشته، Ùˆ رژیم اسلامی را با Ú©Ù…Ú© بمب افکن های آمریکایی سرنگون نکرده باشیم.

 

به راستی لحظه ای با خود بیندیشیم Ú©Ù‡ ایران (با تراکم جمعیت) را آمریکا با حملات هوایی خود ویران کرده است. مثل مدل لیبی، آمریکا یک عده از جمعیت کشور را مسلح کند (Ùˆ اسم این جمعیت را هم بگذارد ارتش آزادیبخش، Ùˆ چند نفری را هم شورای موقت انتقال بواند)ØŒ تا شهر به شهر ایران را به تلی از خاک تبدیل کنند، تا عده ای مسلح Ùˆ بی شناسنامه، بتوانند در عرض کمتر از 6 ماه به عالی ترین مناصب دولتی ارتقا پیدا کنند. از آنها Ú©Ù‡ موافق چنین مدلی هستند، Ù…ÛŒ پرسم، این «Ø§Ø±ØªØ´ آزادیبخش» به Ú†Ù‡ درد Ù…ÛŒ خورد؟ این آزادی به Ú†Ù‡ درد Ù…ÛŒ خورد؟ «Ø¢Ø²Ø§Ø¯ÛŒ»Ø§ÛŒ Ú©Ù‡ آمریکا با حملات هوایی به ارمغان بیاورد، برای Ú†Ù‡ کسی است؟ به نفع Ú†Ù‡ کسی است؟ دولتی Ú©Ù‡ ساخته Ùˆ پرداخته جهانخواران باشد، چگونه Ù…ÛŒ تواند از منافع ملی ایران دفاع کند؟ مرده شور آن ارتش، آن آزادی، Ùˆ آن دولت را ببرند. آیا اینکه یکبار به چاله «Ø®Ù…ینی» قاتل افتادیم بس نیست؟

 

صحبت بر سر ملی گرایی شووینیستی نیست. صحبت بر سر «Ú†Ùˆ ایران نباشد تن من مباد» هم نیست. صحبت بر سر آرمان است. بر سر باورهایی Ú©Ù‡ با آن بزرگ شده ایم، Ùˆ بسیاری از فرزندان عزیزمان برای آن جان فدا کرده اند، است. صحبت بر سر شعار توخالی «Ù…رگ بر امپریالیسم» نیست. صحبت بر سر آمریکا، Ùˆ بوش Ùˆ اوباما Ùˆ جناح عقاب Ùˆ کبوتر ها، Ùˆ صهیونیسم هم نیست. صحبت بر سر «Ø¢Ø²Ø§Ø¯ÛŒ» است. بر سر آن «Ø¢Ø²Ø§Ø¯ÛŒ» است Ú©Ù‡ مردم ایران به دست فرزندان خود محقق Ù…ÛŒ کنند. ایرانی Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ خواهد آزاد باشد، مستقل باشد Ùˆ در آن حقوق بشر پیاده شود. حمله هوایی آمریکا این ایران Ùˆ آرمان را با خاک یکسان Ù…ÛŒ کند. برای این آزادی Ùˆ این سرنگونی هورا نکشیم!

 

مراودات دیپلماسی پیش از سرنگونی یک بایست است. جهان باید بداند با Ú†Ù‡ کسی Ùˆ Ú†Ù‡ اهدافی Ùˆ خواست هایی روبرو است. اما در عین حال باید بداند Ú©Ù‡ این مراودات به مفهوم چراغ سبز دادن به ویرانگری نیست. بدون Ø´Ú©ØŒ برای جلب حمایت جهان از خواست مردم ایران برای سرنگونی تمامیت نظام اسلامی باید فعال بود. اما دخالت خارجی در امور ایران، بخصوص در امور «Ø§Ø³ØªØ±Ø§ØªÚ˜ÛŒÚ©ÛŒ» Ùˆ «Ø§ØµÙˆÙ„ÛŒ» باید مردود شمرده شود.

 

سرنگونی رژیم قذافی جای خوشحالی است، اما تضمین کننده آینده ای «Ø¢Ø²Ø§Ø¯» برای لیبی نخواهد بود.

فریب «ÙˆØ§Ú˜Ù‡» ها را نباید خورد. هر ارتش آزادیبخشی، «Ø¢Ø²Ø§Ø¯ÛŒØ¨Ø®Ø´» نیست. هر تغییر رژیمی «ØªØºÛŒÛŒØ± ریشه ای» نیست. هر گلوله ای Ú©Ù‡ از سوی Ùˆ به دست «Ø®Ù„Ù‚» شلیک شود، لزوما برای «Ø±Ù‡Ø§ÛŒÛŒ خلق» شلیک نمی شود. برای هر سرنگونی هورا نکشیم، به «Ø§Ù‡Ø¯Ø§Ù» Ùˆ شناسنامه «Ø¨Ø±Ø§Ù†Ø¯Ø§Ø²Ø§Ù†» دقت کنیم. شناسنامه آنها را، کارکرد آنها را، باورهای آنها به «Ø¢Ø²Ø§Ø¯ÛŒ» Ùˆ «Ø¯Ù…وکراسی» را ارزیابی کنیم.

مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران در 32 سال اخیر، در شکل و ماهیت با تمام این (مدلها) سناریو های مضحکی که در خاورمیانه به نمایش گذاشته اند، متفاوت است. برای سرنگونی رژیم اسلامی، مدل ایرانی لازم است. مدل چهارمی که بر سه نکته مصر است: نه به تمامیت جمهوری اسلامی، نه به دخالت خارجی و جنگ ایران ویران کن، نه به وابستگی، و در نتیجه تصمین ایرانی آباد، آزاد و مستقل.

 

شاد باشید

 

علی ناظر

5 شهریور 1390





[Posted comments]

No press releases currently available



Iran's Crises  1998 - 2007   ©