ÙŠÚ© عده « آدم » Ø³ÙØª سرجايشان ايستاده اند Ùˆ مثل آدمهاي لج باز ÙŠÚ© ريز همان ØØ±Ù هميشگي را مي زنند. اسم اين «آدمها» مجاهدين خلق است. مکانشان قرارگاه اشر٠در عراق.
امروز خواندم Ú©Ù‡ سخنگوي اين «آدمها» (مسوول اول سازمان) در ÙŠÚ© بيانيه اي Ú¯ÙØªÙ‡ است:
«همچنانكه پس از ربوده شدن 2 مجاهد خلق, به ÙØ±Ù…اندهي٠نيروهاي چند مليتي در عراق نيز خاطر نشان نموديم, اگر رژيم پليد آخوندي, صد بار ديگر هم بر ابعاد توطئه Ùˆ شقاوت Ø¨ÙŠÙØ²Ø§ÙŠØ¯, تكرار ميكنيم كه: اگركوهها هم بجنبند, اشر٠ازجاي خود تكان نخواهد خورد. قيمت٠آن هرچه باشد, مجاهدان شهر شر٠يا Ø³Ø±ÙØ±Ø§Ø²Ø§Ù†Ù‡ Ùˆ استوار وايستاده بر روي اصول Ùˆ آرمان خود كه آرمان آزادي ملت ايران است, در اينجا به شهادت خواهند رسيد Ùˆ يا پيروزمندانه به وطن بازميگردند. « Ù‚Ùلْ هَلْ تَرَبَّصÙونَ بÙنَا Ø¥Ùلاَّ Ø¥ÙØÙ’Ø¯ÙŽÙ‰ الْØÙسْنَيَيْن ØŸ بگو آيا جزيكي از اين دو نيكي را براي ما انتظار ميكشيد؟»
مساله ذهني من ÙØ¹Ù„ا اين نيست Ú©Ù‡ اين موضع گيري چقدر منطقي است، شايد ØØªÙŠ Ø§Ú¯Ø± ÙŠÚ© روزي برسد Ú©Ù‡ مساله من بشود باز هم Ù†Ùهمم Ú©Ù‡ مژگان پارسايي Ú†Ù‡ مي گويد، شايد بايد به ØØ³ÙŠÙ† پسر علي امام شيعيان معتقد بود تا اينگونه نوشت Ùˆ موضع Ú¯Ø±ÙØª. شايد Ùقط بايد به ÙŠÚ© سري اصول پايه اي مبارزاتي Ùˆ آرمانها پايبند بود. مگر نه اينکه ØØ³ÙŠÙ† ÙØ§Ø·Ù…ÙŠ پيش از اعدامش در زندان Ú¯ÙØª:
Â«Ù…Ù†Ø§ÙØ¹ شخصي ما را در نظر نگيرند Ú©Ù‡ بنده مريضم، چاقو خورده ام، زن Ùˆ بچه Ùˆ خواهر Ùˆ برادرم Ú†Ù‡ مي گويند، بلکه آن چيزي را در نظر بگيرند Ú©Ù‡ ما به خاطر ØÙظ Ùˆ ØÙ…ايت آن جهاد کرده Ùˆ به اين روز Ø§ÙØªØ§Ø¯Ù‡ ايم. Ù…ØµÙ„ØØª مملکت Ùˆ ملت را Ú©Ù‡ مي خواهد ØÙŠØ§Øª نهضت خود را نجات دهد آرمان Ùˆ آرزوي هزارها Ùˆ صد ها هزار، هموطن خود را بيشتر رعايت کنند»
آنچه Ú©Ù‡ مساله من است اين واقعيت است Ú©Ù‡ دو Ù†ÙØ± مبارز خلق (نمي گويم مجاهد خلق چون نمي خواهم بار ايدئولوژيکي اين Ø§ÙØ±Ø§Ø¯ Ø§Ø±Ø¬Ø Ø´ÙˆØ¯) در اين ÙˆØ§Ù†ÙØ³Ø§ ربوده شده اند - دو Ù†ÙØ± هموطن من Ùˆ شما Ú©Ù‡ ظاهرا Ùˆ رسما مي بايستي ØªØØª الØÙاظه نيروهاي چند مليتي باشند. قاعدتا Ùˆ قانونا مي بايستي جان اين «آدمها» بنا به تمام قوانين بين المللي در خطر نباشد. اما اينگونه نيست. ربوده شدن اين دو مجاهد بيانگر ÙŠÚ© واقعيت است – هيچکدام از آنها امنيت جاني ندارند. هيچکدام از آنها.
ما مي توانيم ساکت بمانيم، Ùˆ يا اينکه با اعلام همدردي Ùˆ پشتيباني، مراجع بين المللي را ØªØØª ÙØ´Ø§Ø± قرار دهيم Ú©Ù‡ تا دير نشده Ùˆ ربايندگان اين دو مجاهد را به رژيم تØÙˆÙŠÙ„ نداده اند، آنها را رديابي کرده Ùˆ از انجام جنايتي ديگر جلوگيري کنند. بر همه روشن است Ú©Ù‡ استرداد يعني تØÙ…Ù„ شديدترين آزارها Ùˆ يا در بهترين شق سوء Ø§Ø³ØªÙØ§Ø¯Ù‡ تبليغاتي به Ù†ÙØ¹ رژيم اسلامي.
هميشه بر اين باور بوده ام، Ùˆ بارها بر من ثابت شده است Ú©Ù‡ سازمانهاي سرنگوني طلب، در مقاطع مختل٠تاريخ مبارزاتي عليه رژيم اسلامي، Ø§Ø®ØªÙ„Ø§ÙØ§Øª ايدئولوژيکي Ùˆ سياسي خود را Ø§Ø±Ø¬Ø Ù‚Ø±Ø§Ø± نداده Ùˆ از مجاهدين Ùˆ ØÙ‚وق آنها Ø¯ÙØ§Ø¹ کرده اند. معتقدم Ú©Ù‡ ربودن اين دو مجاهد به همان درجه ØØ§Ø¦Ø² اهميت است Ú©Ù‡ قرارگاه Ø§Ø´Ø±ÙØŒ در Ø¨ØØ¨ÙˆØÙ‡ جنگ عراق، در معرض بمب باران نيروهاي چند مليتي بود، Ùˆ پس از آن استرداد جمعي مجاهدين به ايران در دستور کار قرار Ú¯Ø±ÙØªÙ‡ بود.
بر اين باورم Ú©Ù‡ بايد از مجاهدين Ùˆ ØÙ‚وق انساني Ùˆ مبارزاتي آنها در اين پيچ سخت تاريخي Ø¯ÙØ§Ø¹ کرد. بر اين باورم Ú©Ù‡ Ø§Ø®ØªÙ„Ø§ÙØ§Øª ما با مجاهدين هرچند مهم Ùˆ اصولي، اما باورهاي ما به Ø¯ÙØ§Ø¹ از ØÙ‚وق بشر عالي تر است. اگر مي توان براي زنده ماندن اکبر گنجي موضع Ú¯Ø±ÙØª Ùˆ مقاله نوشت Ùˆ شعر Ú¯ÙØª Ùˆ ... بطور ØØªÙ… بايد براي نجات جان دو مجاهد خلق بيشتر کرد.
ديدگاه همچون گذشته پشتيباني سازمانها، نهاد هاي ØÙ‚وق بشر Ùˆ پناهندگي، Ùˆ شخصيت ها را درج خواهد کرد.
«بايد يک شويم»
علي ناظر – 23 مرداد 1384 - ديدگاه