دولت بوش با تاکتيک Â«ÙØ´Ø§Ø± قطره اي»
(very carefully calibrated, incremental approach) مي خواهد رژيم ايران را به سر عقل آورده تا به پروژه اتمي اش خاتمه دهد. براي پيشبرد اين تاکتيک، اول بايد آژانس را راضي به صدور قطعنامه کند؛ بعد شوراي امنيت سازمان ملل طي قطعنامه اي به رژيم ايران ÙØ±Ø§Ø®ÙˆØ§Ù† دهد Ú©Ù‡ تن به خواست جامعهء ين المللي بدهد. در مرØÙ„Ù‡ بعدي شوراي امنيت، رژيم را قانونا ملتزم به اين خواست مي کند، Ùˆ اگر باز هم رژيم اسلامي وقعي به اين قطعنامه ها Ùˆ تهديد ها نکرد، ØªØØ±ÙŠÙ… اقتصادي، در مراØÙ„ مختل٠و بصورت گزينه اي اعمال خواهد شد.
همانطور Ú©Ù‡ مي بينيم، درد آمريکا Ùˆ شوراي امنيت نه نقض ØÙ‚وق بشر در ايران است Ùˆ نه Ùقر Ùˆ تنگدستي Ùˆ آسيبهاي اجتماعي Ú©Ù‡ باعث Ùˆ باني آن رژيم اسلامي است.
بر ÙØ±Ø¶ Ú©Ù‡ رژيم اسلامي، پس از ÙŠÚ©ÙŠ دو سال مذاکره Ùˆ مناظره بين المللي، وارد ÙØ§Ø² پيچيده تر Ùˆ نهايي بشود، Ùˆ آمريکا Ùˆ شرکاء را در قبال تصميمي ØØ§Ø¯ØªØ± Ùˆ شديدتر – ØÙ…له نظامي، قرار دهد. باز هم ÙØ±Ø¶ بر اينکه رژيم پس از جدي شدن ÙØ´Ø§Ø± بين المللي Ùˆ در خطر ديدن بقاي خود، دستاورد هاي اتمي خود را تسليم جامعه بين المللي کرد.
اگر ÙØ±Ø¶ هاي بالا درست باشند، سوال اين است Ú©Ù‡ آيا Â«ÙØ´Ø§Ø± قطره اي» آمريکا براي رژيم وقت بيشتري نخواهد خريد؟ Ùˆ اگر پاسخ مثبت است، سوال مهمتر اين است Ú©Ù‡ آيا راهکار سريعتري امکان پذير نيست؟ پاسخ من بعنوان مخال٠جدي «ايران هسته اي» در چند کلام خلاصه مي شود. بقاي رژيم، در کوتاه مدت، ضامن Ù…Ù†Ø§ÙØ¹ آمريکا Ùˆ ديگر جهانخواران است. کارت هسته اي شدن رژيم متراد٠با کلاه شعبده بازي است Ú©Ù‡ نمي دانيم Ú†Ù‡ چيز از آن بيرون خواهد آمد.
علي ناظر – 30 دي 1384